وسیله نقلیه ای که در حمل و نقل جاده ای فعالیت می نمایند، به استناد ماده 4 آیین نامه حمل بار و مسافر مصوب سال 1378 می بایست تجهیزات لازم وسیله نقلیه مشروحه ذیل را دارا باشند در غیر اینصورت؛ دادن مسافر و بار به آنان از ناحیه شرکت های حمل و نقل تخلف محسوب شده با شرکت متخلف در کمیسیون ماده (12) برخورد قانونی لازم صورت می گیرد:
1) جعبه کمک های اولیه
جعبه ای است که حاوی اسباب و لوازم مورد نیاز که برای کمک های اولیه درمانی به شخص مصدوم به کار می رود.
2) علائم ایمنی حمل و نقل جاده ای
کلیه تجهیراتی که هنگام بروز تصادف یا خرابی وسیله نقلیه برای هشدار دادن به دیگر وسایل نقلیه به کار گرفته می شود و معمولاً شامل مثلث شبرنگ و چراغ و چراغ چشمک زن می باشد.
3) کپسول آتش نشانی
کپسول آتش نشانی، می بایست دارای مارک استاندارد بوده و ظرفیت آن کمتر از 10 کیلوگرم نباشد و مهلت اعتبار مصرف آن توسط سازمان های مسئول تایید شده باشد.
4) دستگاه تاخوگراف
دستگاهی است که سرعت وسیله نقلیه و مدت کار راننده و مسافت طی شده در واحد زمان را ثبت و مشخص می نماید براساس بند هـ ماده 4 آیین نامه حمل بار و مسافر، وسایل نقلیه مسافربری عمومی حتماً باید به این دستگاه مجهز باشند.
دستگاه مذکور می بایست بدون عیب و نقص و مطابق استاندارد اعلام شده از سوی سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای باشد.
صفحه تاخوگراف صفحه مخصوصی است که سوراخ مرکزی آن به شکل دایره یا گلابی بوده، براساس 24 ساعت زمانبندی شده و به صورت 100 یا 125تایی طراحی گردیده و پس از نصب در داخل دستگاه تاخوگراف در جهت عقربه های ساعت گردش می کند و عملکرد دستگاه با ترسیم نمودار و خطوط دیگر شامل سرعت، مسافت طی شده در مدت کار راننده، اعم از رانندگی یا استراحت بر روی ان مشخص می گردد.
شایان ذکر است در ماده 718 قانون مجازات اسلامی، سرعت غیر مجاز وسایل نقلیه یکی از مصادیق تشدید مجازات عاملین مقصر در بروز حوادث رانندگی می باشد که استناد حقوقدانان و قضاوت در این زمینه برابر مقررات جاری ناظر بر خروجی های دستگاه تاخوگراف می باشد.
از این لینک می توانید ابعاد و اوزان حمل و نقل ترافیکی را بررسی کنید و نظرتونو برامون کامنت کنید.
5) زنجیره چرخ
در فصل سرما کلیه وسایل نقلیه حمل و نقل جاده ای به ویژه در مسیر هایی که احتمال برف و یخبندان وجود دارد و یا وزارت راه و ترابری و پلیس راه اعلام می نمایند، به تعداد لازم رنجیر چرخ همراه داشته باشند.
6) لاستیک های آجدار
لاستیک های وسایل نقلیه عمومی و جاده ای می بایست استاندارد و متناسب با وزن کل وسیله نقلیه باشد و استفاده از لاستیک های با سایز بزرگ تر یا کوچکتر از آن که در کارت شناسایی وسیله درج شده است، ممنوع می باشد.
وسایل نقلیه عمومی جاده ای تحت هیچ شرایطی مجاز به استفاده از لاستیک های توپر نمی باشند.
ارایه مسافر یا بار به وسیله نقلیه ای که فاقد یکی از تجهیزات فوق الاشاره باشد از ناحیه شرکت های حمل و مقل؛ تخلف محسوب می شود و با شرکت متخلف در کمیسیون ماده (12) آیین نامه حمل بار و مسافر برخورد قانونی به عمل می آید.
7) دستگاه GPS در تجهیزات لازم وسیله نقلیه
دستگاهی است سرعت نگار لحظه ای که به منظور ثبت مختصات دقیق محل تصادف در سیستم جامع اطلاعات تصادفات و براساس بند 7 ماده 2 ئآیین نامه مدیریت ایمنی حمل و نقل جاده ای و سوانح رانندگی مصوب 88/6/4 بایستی بر روی کلیه ناوگان حمل و نقل عمومی باری و مسافری نصب گردد.
8) اتوبوس هایی که خدمات ویژه ارائه می نمایند و یا این که در مسیر های برون مرزی مورد استفاده قرار می گیرند علاوه بر تجهیزات فوق الاشاره می بایست دارای تجهیزات ذیل نیز باشند:
الف) دارای کولر و بخاری آماده به کار متناسب به فصل بهره برداری
ب) دارای سیستم صوتی و تصویری مناسب
ج) مجهز به یخدان یا یخچال الکتریکی و قابلیت ارائه آب گرم و سرد.
نکته ای که یاد آوری آن ضروری به نظر می رسد این است که مطالعات و بررسی های صورت گرفته به روی مقررات دیگر کشورها، کنوانسیون های بین المللی و همچنین بازدید های به عمل آمده از سایر کشور ها در خصوص کنترل ساعت کار رانندگان حاکی از آن است که کنترل مدت کار و سرعت در وسایل نقلیه عمومی با استفاده از دستگاه تاخوگراف که منحصراً برای این منظور طراحی و ساخته شده است، صورت می گیرد.
مطالعات بیشتر نشان که برای دستگاه های تاخوگراف استاندارد بین المللی EEC3821/85 مورد نظر می باشد که تمامی کشورهایی که از این دستگاه استفاده می نمایند ملزم به مدنظر قرار دادن استانداردهای یاد شده و همچنین اصلاحیه های بعدی آن هستند که براساس فن آوری های پیشرفته ارایه و تصویب می شوند، در حالیکه برای کنترل ساعت کار و سرعت توسط GPS استانداری تدوین و تعریف نشده است.
