قوانین اینکوترمز یا اصطلاحات تجاری بینالمللی (International Commercial Terms) شامل مجموعهی از اصطلاحات است که توسط اتاق بازرگانی بینالمللی در رابطه با قوانین تجاری بینالمللی منتشر میشود.
گروه C
- فروشنده باید مخارج کرایه را تا مقصد پرداخت نماید.
- خطر فقدان یا خسارت و هزینههای اضافی بر عهده خریدار است.
Cost and Freight) CFR)
طبق قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ CFR، به معنای هزینه و کرایه حمل تا مقصد است.
- هزینه بیمه با خریدار ؛
- هزینه حمل با فروشنده ؛
- عقد قرارداد بیمه با خریدار ؛
- عقد قرارداد حمل با فروشنده است.
مسئولیت ها
فروشنده کالاها را در مقصد تعیین شده بر روی عرشه کشتی تحویل می دهد و هزینه حمل بار را به بندر مقصد بر عهده دارد.
خریدار کلیه خطرات مربوط به کالا را از زمان تحویل کالا روی کشتی در بندر تعیین شده بر عهده می گیرد.
شیوه حمل و نقل
این قاعده تنها برای حمل کالا به صورت دریایی و در آبراه های داخلی کاربرد دارد.
محل تحویل
باید توجه داشته باشید که در CRF دو بندر به عنوان مقصد شناخته می شود، اولی بندری است که در آن کالا تحویل خریدار داده می شود به این ترتیب مسئولیت به خریدار منتقل می شود.
و فروشنده کالا را به بندر دوم تحویل می دهد که به عنوان مقصد اصلی شناخته می شود.
اما فروشنده باید در قرارداد طی کند که نقطه تحویل ریسک بندر اول می باشد.
تشریفات گمرکی صادرات کالا
فروشنده مطابق قاعده CRF باید مراحل صادرات کالا و ترانزیت را بر عهده بگیرد با این حال مسئولیتی در قبال واردات کالا در کشور مقصد ندارد.
Cost Insurance and Freight) CIF)
با توجه به قوانین اینکوترمز CIF به معنای هزینه، بیمه و کرایه حمل تا مقصد است.
مخصوص حمل دریایی میباشد.
کالا وقتی از روی نرده کشتی بارگیری میشود مسئولیت فروشنده خاتمه میابد.
هزینه حمل و بیمه، عقد قرارداد حمل و بیمه با فروشندهاست.
مسئولیت ها
فروشنده کالاها در عرشه کشتی بندر تعیین شده تحویل می دهد.
فروشنده هزینه حمل و بیمه را به بندر مقصد را بر عهده دارد.
اما ریسک کالا تنها تا زمانی که فروشنده محموله را در عرشه کشتی تحویل خریدار می دهد، بر عهده فروشنده است.
خریدار مسئولیت کلیه هزینه های مرتبط با بارگیری کالا در بندر مقصد و ترخیص کالاها برای واردات را بر عهده دارد.
شیوه حمل و نقل
این قاعده تنها برای حمل دریایی و آبراه های داخلی کاربرد دارد.
محل تحویل
در قاعده CIF نیز دو بندر اهمیت دارند، در بندر اول که محموله روی کشتی تحویل داده می شود ریسک کالا به خریدار منتقل می شود و اما هزینه های انتقال کالا در بندر دوم توسط فروشنده خاتمه می یابد.
تشریفات گمرکی صادرات کالا
مطابق این قاعده فروشنده مسئولیت ترخیص به جهت صادرات کالا را نیز بر عهده دارد اما در قبال انجام مراحل واردات کالا در کشور مقصد مسئولیتی ندارد.
Carriage Paide TO) CPT)
CPT به معنای تحویل با پرداخت کرایه حمل تا مقصد است.
ریسک و مسئولیت فروشنده زمانی که کالا را تحویل اولین حملکننده میدهد خاتمه میابد.
هزینه حمل با فروشنده تا نقطه معین شده در قرارداد و هزینه بیمه و عقد قرارداد بازرسی به عهده خریدار است.
مسئولیت ها
مطابق این قاعده زمانی که فروشنده کالا را به اولین حمل کننده و در محل تعیین شده تحویل می دهد، به ریسک خود خاتمه می دهد.
اما مسئولیت انتقال کالا تا مقصد نهایی اعم از هزینه کرایه را بر عهده دارد ولی مسئولیتی در قبال تهیه بیمه ندارد.
شیوه حمل و نقل
قاعده CPT برای هر نوع شیوه ی حمل و همچنین به صورت مرکبی، کاربرد دارد.
محل تحویل
مطابق این قاعده دو محل تحویل وجود دارد که اولین محل تحویل منجر به خاتمه ریسک فروشنده می شود و دومین محل تحویل به عنوان مقصد نهایی و خاتمه دهنده مسئولیت فروشنده محسوب می شود.
تشریفات گمرکی صادرات کالا
مطابق این قاعده فروشنده باید مراحل ترخیص برای صادرات کالا را انجام دهد اما مسئولیتی در قبال واردات کالا در کشور مبدا ندارد.
Carriage and Insurance Paid to) CIP)
در قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ CIP به معنای تحویل با پرداخت کرایه حمل و بیمه تا مقصد است.
روش حمل مرکب میباشد.
ریسک و مسئولیت فروشنده زمانی که کالا را به نقطه توافق شده میرساند خاتمه میابد.
هزینه و عقد قرارداد بیمه و حمل با فروشندهاست.
عقد قرارداد بازرسی با خریدار است.
مسئولیت ها
فروشنده، کالاها را به فرد حامل یا شخصی که توسط خریدار تعیین شده در محل مشخصی تحویل می دهد، و در این مرحله خطر به خریدار منتقل می شود.
فروشنده مسئولیت هزینه های حمل و نقل مرتبط با تحویل کالا و تهیه پوشش بیمه به محل تعیین شده مقصد را بر عهده دارد.
مطابق قاعده CIP، فروشنده اکنون مسئولیت خرید سطح بالاتری از پوشش بیمه را بر عهده دارد.
شیوه حمل ونقل
این قاعده برای انواع شیوه های حمل و نقل و همچنین در مواقعی که بیش از یک شیوه حمل به کار می رود، کاربرد دارد.
محل تحویل
مطابق قاعده CIP دو مقصد اهمیت دارند، در مقصد اول با تحویل کالا به خریدار و یا فرد حامل ریسک به خریدار منتقل می شود، ولی فروشنده همچنان مسئولیت تحویل کالا تا مقصد دوم که مقصد نهایی محسوب می شود را بر عهده دارد.
تشریفات گمرکی صادرات کالا
بر اساس این قاعده، فروشنده تنها مسئولیت ترخیص برای صادرات کالا را بر عهده دارد و در زمینه واردات کالا در کشور مقصد مسئولیتی بر عهده ندارد.