اقدامات لازم هنگام بروز حوادث ناشی از مواد خطرناک

 

در زمان وقوع حوادث ناشی از مواد خطرناک یا تصادف، شما تنها چند دقیقه برای تسلط بر احساسات خود وقت دارید.

با آموختن بعضی گام ها، به سرعت وارد عمل شوید. اما پیش از آن باید بدانید که چه کاری انجام دهید و چه کاری را انجام ندهید.

همچنین بخوانید : بازرسی وسایل نقلیه حمل مواد خطرناک

حوادث ناشی از مواد خطرناک

گام های زیر را بخاطر بسپارید :

  • احساسات خود را کنترل کنید.
  • امنیت خودرو را حفظ کنید و در صورت امکان خودرو را خارج از جاده در جهت کمک به جلوگیری از یک تصادف دیگر قرار دهید.
  • فلاشر ها را روشن کنید.
  • با پلیس ارتباط برقرار کنید و جزئیات محل وقوع تصادف، نوع مواد خطرناک، تعداد خودروهای شامل تصادف را با آن ها درمیان بگذارید.
  • سلامت سرنشینان وسیله نقلیه را بررسی کنید.
  • با شرکت بیمه تماس گرفته و از دستورات آن ها تبعیت کنید.
  • گزارش تصادف را بنویسید.

کمک های اولیه در هنگام بروز حوادث ناشی از مواد خطرناک

در صورت بروز حادثه، هنگام حمل و نقل محمولات خطرناک اقدامات گوناگونی را در جهت کمک به مصدومان و حادثه دیدگان می توان انجام داد که اطلاع و آگاهی از آنها منجر به کاهش تلفات و خسارات ناشی از وقوع سانحه خواهد شد.

بخشی از این اقدامات باید در مورد کلیه حادثه دیدگان و مصدومان در اثر وقوع سانحه برای وسایل نقلیه حامل مواد خطرناک به اجرا در آیند و برخی دیگر از آن ها نیز بسته به گروه و نوع ماده خطرناک می توانند متفاوت باشند. اقدامات کلی قابل اجرا در هنگام بروز حادثه عبارتند از :

  • کلیه مصدومان و حادثه دیدگان را به هوای آزاد انتقال داده و با مرکز فوریتهای پزشکی 115 و پلیسی 110 و آتش نشانی 125 تماس گرفته و مراتب را به اطلاع آن ها برسانید.
  • در صورت عدم تنفس مصدوم، از تنفس مصنوعی استفاده کنید.
  • اگر مصدوم به سختی نفس می کشد، از کپسول اکسیژن استفاده نمایید.
  • در صورت تماس حادثه دیدگان با مواد خطرناک، باید بلافاصله حداقل به مدت 20 دقیقه، پوست و چشم ها را زیر فشار آب شستشو دهید.
  • از آگاهی اکیپ پزشکی نسبت به مواد خطرناک و خطرات آنها اطمینان حاصل کنید.
  • کفش ها و لباس های آلوده مصدوم را از بدن او خارج سازید.
  • لباس های آلوده ممکن است در حالت خشک، احتمال آتش سوزی داشته باشند.
  • مصدوم را گرم و ساکن نگه دارید. در مورد مواد میکروبی و رادیواکتیو لزومی به این کار نیست.
    همچنین بخوانید : معرفی مواد خطرناک در حمل و نقل جاده ای 

بازرسی وسایل نقلیه حمل مواد خطرناک

در موارد خاص با توجه به نوع ماده خطرناک اقدامات زیر را انجام می دهید:

گازها

  1. قبل از درآوردن لباس های مصدومین در معرض گازهای سرد کننده باید یخ زدگی لباس ها را برطرف نمود.
  2. با توجه به احتمال تاخیر در بروز اثرات مخرب مواد خطرناک باید همواره مصدوم را تحت نظر داشت.
  3. در صورت استنشاق گازها توسط مصدوم از تنفس دهان به دهان استفاده ننمایید و به جای آن از کپسول اکسیژن کمک بگیرید.

مایعات قابل اشتعال

  1. پوست مصدوم را با آب و صابون بشویید.
  2. توجه داشته باشید که تاثیر برخی از این مواد بر روی مصدوم به تدریج ظاهر می شود.
  3. در صورت استنشاق مایعات قابل اشتعال سمی و یا خورنده از تنفس دهان به دهان استفاده ننمایید و به جای آن از کپسول اکسیژن کمک بگیرید.

جامدات قابل اشتعال

  1. مواد گداخته جامد را در صورت لزوم با کمک پزشک از روی بدن مصدوم بردارید.
  2. در صورت بلعیدن مواد و یا استنشاق گازهای ناشی از جامدات قابل اشتعال سمی و یا خورنده از تنفس دهان به دهان خودداری نمایید و به جای آن از کپسول اکسیژن استفاده کنید.
  3. در صورت تماس اندک، از گسترش مواد خطرناک به قسمت های دیگر بدن جلوگیری نمایید.

مواد اکسید کننده

  1. در صورت بلعیدن مواد و یا استنشاق گازهای ناشی از جامدات قابل اشتعال سمی و یا خورنده از تنفس دهان به دهان خودداری نمایید و به جای آن از کپسول اکسیژن استفاده کنید.

پراکسیدهای آلی

  1. پوست بدن مصدوم را از مواد آلوده کننده بزدایید.

حوادث ناشی از مواد خطرناک

مواد سمی و خورنده

  1. در صورت بلعیدن مواد و یا استنشاق گازهای ناشی از گازهای سمی از تنفس دهان به دهان خودداری نمایید و به جای آن از کپسول اکسیژن استفاده کنید.
  2. در صورت تماس اندک از گسترش مواد خطرناک به قسمت های دیگر بدن جلوگیری نمایید.
  3. توجه داشته باشید که تاثیر برخی از این مواد بر روی مصدوم به تدریج ظاهر می شود.

مواد میکروبی

  1. برای کمک بیشتر لازم است با مرکز کنترل سم در منطقه تماس بگیرید.
  2. توجه داشته باشید که تاثیر برخی از این مواد بر روی مصدوم به تدریج ظاهر می شود.

مواد رادیواکتیو

  1. در مراقبت و انتقال مصدوم به مراکز درمانی تعجیل نمایید.
  2. مصدومان آلوده به مواد رادیواکتیو خطر چندانی برای سلامتی افراد در تماس با وی ندارد.
اقدامات اضطراری در جهت کاهش ضدت حوادث ناشی از مواد خطرناک

در صورتی که بر اثر اشتباه، سهل انگاری و … در حمل و نقل محمولات خطرناک حادثه ای رخ داد، بایستی با اعمال تمهیدات و اقداماتی نسبت به جلوگیری از گسترش و کاهش خسارات ناشی از آن اقدام نمود.

اقدامات عمومی لازم در این خصوص

  1. فوراً افراد غیر مسئول را از محل دور کرده و محل حادثه را تا شعاغ مشخصی تخلیه نمایید.
  2. هموراه در خلاف جهت باد بایستید.
  3. قبل از ورود به محل های بسته آن ها را تهویه نمایید.

اقداماتی که جهت اطفاء حریق و جلوگیری از نشت و گسترش مواد خطرناک باید انجام شوند بسته به نوع ماده خطرناک متفاوت می باشند که در ادامه به آن ها پرداخته شده است.

مواد منفجره

هیچ گاه هنگام رسیدن آتش به محموله، نسبت به خاموش کردن آن اقدام نکنید، چون هر لحظه احتمال انفجار آن وجود دارد.

  • از عبور و مرور وسایل نقلیه حداقل تا شعاع 1600 متر در تمام جهات جلوگیری به عمل آورید.
  • در صورتی که محموله در معرض حرارت قرارداد، از جابه جا کردن محموله یا وسیله نقلیه خودداری کنید.
  • در صورت آتش گرفتن وسیله نقلیه یا تایرها، برای فرونشاندن آتش از مقدار زیادی آب یا دز صورت عدم امکان، از دی اکسید کربن استفاده نمایید.

گاز ها

برای خاموش کردن آتش سوزی های کوچک از مواد شیمیایی خشک نظیر دی اکسید کربن و برای آتش سوزی های بزرگ از آب استفاده نموده و در صورت عدم وجود خطر، کانتینرها را از منطقه آتش سوزی دور نمایید.

  • کانتینرهای در حال سوختن را باید با استفاده از مقادیر زیاد آب سرد نمود.
  • هر عاملی را ممکن است در نزدیکی محل حادثه موجب ایجاد جرقه یا شعله نماید، از بین ببرید.
  • در صورت آتش گرفتن تانکرهای حامل مواد خطرناک باید آتش را با رعایت حداکثر فاصله و با استفاده از تجهیزات بدون استفاده از مامور آتش نشانی خاموش نمود.

معاملات نقل و انتقال کشتی

 

آيين‌نامه ثبت انتقالات و معاملات كشتی ها

کشتی مالی است منقول زیرا آن را می توان از جایی به جایی دیگر منتقل نمود. علیرغم آنکه برابر قانون مدنی ایران کشتی مال منقول محسوب می شود ولی مطالعه اصول حاکم بر مالکیت کشتی نشان می دهد که نقل و انتقال کشتی با نقل و انتقال سایر اموال منقول تفاوت هایی دارد.

همچنین بخوانید : ضوابط ثبت کشتی در ایران

ثبت کشتی

برابر الف ماده 24 قانون دریایی ایران :

«ثبت کلیه نقل و انتقالات، معاملات و اقاله راجع به عین کشتی های مشمول این قانون، همچنین منافع آن ها در صورتی که مدت آن زائد بر دو سال باشد در داخل کشور اجباری است».

اینگونه انتقال و معاملات كشتي‌ها باید در دفاتر اسناد رسمی صورت پذیرد که دارای مجوز خاص و اجازه مخصوص از قوه قضائیه ایران باشند در خارج از کشور نیز نقل و انتقال کشتی باید در نمایندگی های جمهوری اسلامی ایران ثبت و مدارک آن ظرف 15 روز برای سازمان بنادر و کشتیرانی ارسال گردد.

بنابر این برخلاف سایر اموال منقول،انتقال و معاملات کشتی ها باید در دفاتر مخصوص به ثبت برسد.

براساس بند ج ماده 24 قانون دریایی ایران

«فروش و یا انتقال تمام و یا قسمتی از کشتی که در ایران به ثبت رسیده اعم از اینکه انتقال ارادی یا قهری باشد تغییری در تابعیت کشتی نمی دهد مشروط به آن که حد نصاب مندرج در بند الف ماده یک این قانون و شرایط دیگر رعایت شود».

همچنین بخوانید : نفتکش ها

نفتکش

چنانکه قبلاً دیدیم، اعطاء تابعیت به کشتی ها، مشروط به داشتن شرایطی است. بدیهی است نقل و انتقال کشتی در صورتیکه شرایط مذکور تغییر نکند نمی تواند در امر تابعیت تاثیر بگذارد.

برابر بند د ماده 24 قانون دریایی ایران

کلیه معاملات مربوط به فروش، انتقال و رهن کشتی باید در اسناد ثبت و تابعیت کشتی هر دو قید گردد.

ثبت معاملات کشتی در سند تابعیت به این منظور است که چنانچه موجب فقدان شرایط تابعیت گردد، سازمان بنادر و کشتیرانی بتواند بموقع تابعیت ایرانی را ازکشتی سلب نماید.

بند هـ ماده 24 مقرر میدارد

مالک کشتی ایرانی که کشتی خود را در ایران و یا خارج از ایران به رهن گذاشته است نمی تواند قبل از فک رهن و یا بدون اجازه مرتهن یا بدون تامین حق مرتهن کشتی خود را بفروش برساند.

طبق اصول کلی، در صورتیکه مال غیر منقولی مورد رهن قرار گیرد، تا زمانی که از آن فک رهن نشود نمی توان نسبت به آن معامله انجام دارد در مورد رهن کشتی، قانون گذار تا حدودی از این اصل دوری جسته و فروش مورد رهن را در صورت اجازه مرتهن و یا تامین حق مرتهن اجازه داده است.

لزوم انتشار آگهی

یکی از تفاوت های عمده نقل و انتقالات اموال منقول و غیر منقول با نقل و انتقال کشتی لزوم انتشار آگهی فروش در روزامه رسمی و کثیرالانتشار می باشد.

هدف اصلی از درج آگهی فروش در روزنامه رسمی و کثیرالانتشار اطلاع رسانی به کسانی است که ممکن است حقوقی و یا مطالباتی از کشتی و یا مالکین آن داشته باشند.

بازرسی اسناد کشتی

برابر ماده 27 قانون دریایی ایران

مامورین مجاز دولت که همانا مامورین سازمان بنادر و کشتیرانی هستند می توانند در هر موقع که صلاح بدانند اسناد کشتی را مورد رسیدگی قرار دهند.

بدیهی است خودداری مالک و یا ناخدا کشتی از ارائه اسناد مزبور به مامورین مجاز موجب تعقیب کیفری بوده و برابر ماده 190 قانون دریایی مستنکف به جزای نقدی محکوم خواهد شد.

قرارداد ملوانی

نقل و انتقال کشتی
نقل و انتقال کشتی

کار ملوان بر طبق قرارداد تنظیمی و دستورهای ناخدا یا قائم مقام قانونی وی انجام می گیرد ملوانان فقط بکارهای مربوط به کشتی می پردازند نه فعالیت های مربوط به بار با ورود کشتی به بندر مقصد ملوانان درهای انبار کشتی را باز می کنند و کارگران بندر به کشتی داخل می شوند و بارها را تخلیه می نمایند. در اکثر کشورهای دریایی جهان قوانین و آئین نامه استانداردهای خاصی را جهت رفاه، مسکن، غذا و … برای ملوانانی در نظرگرفته‌اند؛ این مقررات حداکثر کار ملوانان را نیز تعیین می نمایند.

قرارداد کار ملوانی بین تجهیز کننده کشتی یا قائم مقام وی و ملوان منعقد می گردد. این قرارداد باید کتبی باشد.

اختیارات و مسئولیت فرمانده کشتی

فرمانده یا ناخدای کشتی بالاترین مقام تصمیم گیرنده در کشتی می باشد، بدلیل اهمیت شغل فرماندهی کشتی، ناخدای کشتی باید از ویژگی های خاصی از قبیل سلامت جسم، قدرت تصمیم گیری، قدرت اداره کشتی و تخصص و صلاحیت علمی و فنی لازم برخوردار باشد.

فرمانده کشتی نه تنها مسئولیت حفظ و اداره کشتی را در سفر دریایی بعهده دارد بلکه نماینده مالک کشتی در دریافت کالا و تحویل آن با ارسال کننده محسوب می شود.

حدود اختیارات و مسئولیت فرمانده کشتی

در گذشته ناخدای کشتی از اختیارات بسیار زیادی برخوردار بوده و تصمیم گیر مطلق کشتی محسوب می شد.

امروزه با توسعه وسایل ارتباطی اختیارات ناخدای کشتی به میزان چشم گیری کاهش یافته است.

زیرا مالک کشتی با وسایل ارتباطی مدرن می تواند هرگونه اختیاری را که لازم بداند یا هرگونه محدودیتی را که ضروری باشد به اطلاع ناخدا کشتی برساند.

ناخدا کشتی از یکطرف تحت امر مالک کشتی است و از طرف دیگر تحت امر کارگزار حمل و نقل می باشد. امروزه وظایف ناخدا در اکثر موارد در بارنامه دریایی قید می گردد.

از این رو برابر عرف تجاری در صورت عدم تصریح اختیارات ناخدا اصل بر عدم اختیارات وی می باشد. از این رو مالک کشتی فقط پاسخگوی آن دسته از تعهدات ناخدا است که عرفاً و منطقاً صحیح صورت پذیرفته باشد.

بنابراین نخستین ملاک تشخیص اختیارات ناخدا عرف و رسوم دریانوردی است. از این رو اگر مالک کشتی به موجب نص صریح اختیارات ناخدا را محدود کرده باشد. این محدودیت نمی تواند از حد عرف پایین تر آید. ولی در هیچ شرایطی مالک کشتی پاسخگوی تعهدات ناخدا که مازاد بر اختیارات صریح او می باشد نیست.

حقوق ممتازه دریایی

تعریف حقوق ممتازه

در قوانین مختلف ایران از جمله قانونی امورحسبی، قانون مالیات ها، قانون تجارت و تصفیه و ورشکستگی مواردی پیش بینی شده که به بعضی از طلبکاران نسبت به سایر بستانکاران حق رجحان داده شده است.

به طوریکه این دسته از طلبکاران در وصول طلب خود نسبت به سایر طلبکاران دارای حق تقدم هستند. این طلب با حق رجحان حقوق ممتازه نامیده می شود.

حقوق ممتاز دریایی ترجمه اصطلاحات DROIT PRIVLEGIES و MARITIME LIEN است باید توجه داشت مفهوم Lien با معنی حقوق ممتاز که در حقوق ایران شناخته شده است چندان مطابقت ندارد.

حقوق ممتازه Lien یک حق عینی قابل اجرای علیه شی است.

با اندکی تعمق در مصادیق حقوق ممتازه در حقوق ایران، حقوق ممتازه که قانون گذار برای آن در نظر گرفته است حال اینکه در حقوق انگلیس مطابق تعریف بعمل آمده در قضیه ریپون سیتی (RIPON CITY ) حق ممتاز دریایی چنین تعریف شده است :

” حق عینی ممتاز دریایی عبارتست از طلب ممتاز علیه شیئی در قبال خدمتی که برای آن انجام شده یا زیانی که بسبب آن بوجود آمده است و این طلب ممتاز با اقامه دعوی قابل وصول است. این حق که برای فرد ایجاد میشود، علیه شیئی متعلق بدیگری است و دارنده آن با انتقال شیئی بدیگری از حق خود محروم نخواهد شد.”

این حق خود بخود و همزمان با ایجاد سبب دعوی بوجود می آید بدون آنکه احتیاج به تشریفات قبلی باشد.

از این رو دارنده حق ممتاز صاحب نوعی حق مالکانه نسبت به کشتی و کرایه حمل می شود.

موارد ایجاد حقوق ممتاز دریایی

حق ممتاز دریایی در موارد زیر ایجاد می شود :

  1. در اثر انجام کاری
  2. بواسطه تهیه کالایی طبق یک قرارداد
  3. بواسطه ورود خسارت به اشخاص زیان دیده

در نظام حقوقی کامن لو به منظور اعمال و اجرای حق ممتاز نسبت به کشتی، طلبکار برای توقیف کشتی مجبور نیست علیه مالک کشتی اقامه دعوی کند، بلکه بدون توجه به اینکه کشتی متعلق به چه کسی است، می تواند مستقیماً مبادرت به اقدامات قانونی علیه خود کشتی نماید. به عبارت دیگر به کشتی شخصیت حقوقی اعطاء شده است.

بنابراین انتقال مالکیت کشتی تاثیری در حقوق ممتاز نخواهد داشت. چنانکه مالکیت کشتی به دیگری منتقل شود حق عینی ممتاز دریایی برای ذینفع باقی خواهد ماند و انتقال شیئی سبب محرومیت صاحب حق ممتاز نخواهد شد.

از آنجایی که این حق همیشه همراه کشتی است و تغییرات انجام شده در مالکیت کشتی اثری در آن ندارد. می توان گفت این نهاد حقوقی به طلبکاران موقعیت و مزیت های مهمی اعطاء می کند.

حقوق ممتازه دریایی

شمول حقوقی ممتازه دریایی

در قانون دریایی ایران حقوق ممتازه تعریف نشده است، ماده 29 قانون دریایی که ترجمه ماده 2 کنوانسیون بین المللی 1926 بروکسل است حقوق ممتازه را به 5 دسته تقسیم نموده که حقوق هر دسته بر دسته بعدی رجحان دارد.

  1. هزینه های دادرسی و مخارجی که برای حفظ منافع مشترک طلبکاران بمنظور حفاظت کشتی یا فروش آن و تقسیم حاصل فروش بعمل آمده و همچنین حقوق و عوارض بندری که برطبق فهرست سازمان بنادرو کشتیرانی قانوناً باید پرداخت گردد و سایر حقوق و عوارض عمومی مشابه و همچنین هزینه حفاظت کشتی پس از ورود به آخرین بندر.
  2. مطالبات ناشی از قرارداد استخدام فرمانده – ملوانان و سایر کارکنان کشتی
  3. اجرت و هرگونه پرداخت مربوط به نجات و کمک در دریا و آن قسمت از خسارات مشترک دریایی که بعهده کشتی است.
  4. خسارات ناشی از تصادم و سایر سوانح کشتیرانی همچنین خسارات وارده به تاسیسات بندری و کارگاه های تعمیر کشتی و راه های آبی قابل کشتیرانی و خسارات ناشی از صدمات بدنی وارد شده به مسافرین و کارکنان کشتی و خسارات فقدان یا آسیب دیدن کالای کشتی و اثاث مسافرین.
  5. مطالبات ناشی از قراردادها و عملیاتی که فرمانده در خارج از بندر پایگاه برطبق اختیارات قانونی خود برای تامین احتیاجات واقعی کشتی یا امکان ادامه سفر انجام می دهد.

ماده 29 در مقدمه خود مقرر می دارد حقوق ممتازه نه تنها نسبت به کشتی ایجاد می گردد بلکه نسبت به کرایه حمل در سفری که این حق طی آن ایجاد شده و نسبت به ملحقات کشتی و ملحقات کرایه حمل که از شروع سفر ایجاد شده است ممتازه تلقی می شود.

مرور زمان حقوق ممتازه

حقوق ممتازه ممکن است در اثر مرور زمان اسقاط گردد.

مدت مرور زمان

ماده 39 قانون دریایی ایران مقرر میدارد : دارنده حقوق ممتاز چنانچه ظرف یکسال در مقام استیفاء حقوق ممتاز برنیاید حق ممتازه خود را از دست خواهد داد.

در مرود مطالبات ناشی از تهیه مایحتاج کشتی مدت مرور زمان 6 ماه است.

مبداء مرور زمان

بعنوان یک اصل مبداء مرور زمان تاریخ پیدایش و ایجاد واقعی طلب و حق است.

مبداء مرور زمان برحسب ماده 39 نسبت به موارد مختلف بشرح زیر است :

  1. در مورد حق الزحمه مربوز به کمک و نجات در دریا از روزی که عملیات مربوط به آن خاتمه می یابد.
  2. در مورد خسارات ناشی از تصادم و سایر سوانح و آسیب جسمانی از کلیه سفرهای کشتی در مدت اعتبار استخدام بوجود آمده دارای حق ممتازه خواهند بود.

تقدم حقوق ممتازه نسبت به یکدیگر

باید دید حقوق ممتازه‌ای که به طریق فوق نسبت به کشتی، کرایه حمل و نسبت به ملحقات کشتی و ملحقات کرایه حمل ایجاد شده است کدام بر دیگری رجحان و تقدم دارد.

ماده 36 قانون دریایی ایران که ترجمه مواد 5 و 6 کنوانسیون بین المللی مصوب 1926 بروکسل است طرز تقدم حقوق ممتاز را بیان داشته، مقرر می دارد مطالبات مختلف مربوط به یک واقعه همزمان فرض می شود و مطالبات روزیست که خسارت وارد شده است.

در مورد فقدان یا خسارت محمولات و اثاث مرور زمان از روزی است که محمولات یا اثاث تحویل داده شده یا بایستی تحویل داده شده باشد.

در مورد تعمیر و تهیه مایحتاج کشتی و سایر موارد پیش بینی شده در بند 5 ماده 29 از روزی است که طلب ایجاد شده است.

در سایر موارد از روزی است که دین از لحاظ مدت و جهات دیگر قابل مطالبه باشد. تقاضای مساعده یا وجوه علی الحساب از طرف کارکنان کشتی تابع حکم این ماده نیست و قابل مطالبه تلقی نمی شود.

هرگاه توقیف کشتی در دریای ساحلی کشوری که اقامتگاه یا مرکز عملیات مدعی است مقدور نباشد دادگاه میتواند مهلت های فوق را از روز ایجاد طلب حداکثر برای مدت سه سال تمدید نماید.

حق رجحان نسبت به کرایه حمل کشتی تا زمانی ممکن است که کرایه وصول نشده یا در ید فرمانده یا نمایندگان مالک کشتی باشد نسبت به ملحقات کرایه حمل نیز بهمین ترتیب عمل خواهد شد.

اجرا حقوق ممتازه

ذینفع حقوق ممتازه می تواند به محض استنکاف مالک کشتی از پرداخت دین خود با تقدیم دادخواست به دادگاه صالح نسبت به مطالبه حق خود را اقدام نماید.

برابر ماده 32 قانون دریایی ایران

در صورت عدم پرداخت حقوق ممتاز ذینفع می تواند بوسیله دادگاه حقوق خود را مطالبه و استیفای حقوق خود را از فروش اموال با کشتی که نسبت به آن حقوق ممتاز وجود دارد درخواست نماید.

دادگاه مکلف است درخواست و مدارک خواهان را به خوانده و سایر افراد ذینفع ابلاغ و ظرف 15 روز از تاریخ ابلاغ در روزنامه رسمی و یکی از جرائد کثیرالانتشار مرکز آگهی نماید.

پس از انقضاء مواعد مزبور در صورت احراز صحت دعوی هرگاه استیفاء طلب خواهان از سایر اموال سهل البیع محکوم علیه میسر نباشد، دادگاه دستور فروش کشتی را صادر می نماید. در صورتیکه دادگاه دستور فروش کشتی را صادر نمود این دستور سه نوبت متوالی در روزنامه رسمی و یکی از جرائد کثیرالانتشار مرکز منتشر خواهد شد.

در صورتیکه نسبت به کشتی علاوه بر حقوق ممتازه حقوق عینی دیگری هم موجود باشد نسخه‌ای از دادخواست به دارندگان این حقوق نیز باید ابلاغ شود.

چنانچه وصول طلب از اموال سهل البیع محکوم علیه ممکن باشد، فروش کشتی متوقف شده و طلب خواهان از محل فروش و یا تامین اموال دیگر پرداخت می شود.

قاچاق در حمل و نقل جاده ای

 

در این مقاله مقوله ی قاچاق در حمل و نقل جاده ای از 3 منظر بررسی می شود :

  1. مصادیق قاچاق
  2. اشخاص دخیل در قاچاق
  3. نحوه ی برخورد با اشخاصی که به امر قاچاق مبادرت می ورزند

مصادیق قاچاق

قاچاق انسان

خارج یا وارد ساختن و یا ترانزیت مجاز و غیر مجاز افراد از مرزهای کشور با اجبار و اکراه یا تهدید یا خدعه و نیرنگ و یا سوءاستفاده از قدرت یا موقعیت خود یا سوءاستفاده از وضعیت افراد به قصد فحشا یا برداشت اعضا و جوارح و بردگی و ازدواج قاچاق محسوب می گردد و رضایت افراد مذکور نیز تاثیری در ماهیت جرم نخواهد داشت.

قاچاق مواد مخدر

حمل کلیه مواد مخدر که فهرست آن در سال 1388 مشخص شده است ( شامل بذر یا گرد خشاش، بذر یا گرد کوکائین، بنگ، گراس، تریاک، شیره و…) و یا از طرف وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به عنوان مواد مخدر شناخته شده و اعلام گردیده است، قاچاق و جرم محسوب می گردد.

همچنین بخوانید : مقررات قانونی ناظر بر عملیات ترانزیت

قاچاق در حمل و نقل جاده ای

قاچاق کالا و ارز

حمل و جابه جایی هر نوع کالای خارجی که از طریق غیر مجاز و بدون پرداخت حقوق و عوارض گمرکی وارد کشور می شود قاچاق محسوب می گردد. حمل و نقل کالا های مذکور صرفاً با پته گمرکی و یا ترخیص نامه گمرکی مجاز می باشد.

همچنین حمل حواله ارز غیر مجاز برای خروج از کشور که حدود و مقررات آن را دولت اعلام می نماید قاچاق محسوب می گردد.

قاچاق سوخت

حمل هرگونه سوخت اضافه بر باک استاندارد و داشتن باک اضافه برای خودروها و همچنین حمل مواد سوختی در داخل ظرف یا به هر طریق دیگر ممنوع می باشد و قاچاق تلقی می گردد، همچنین انحراف از مسیر حمل توسط رانندگان و پیمانکاران حمل و مواد سوختی ممنوع است و از مصادیق قاچاق تلقی می گردد.

قاچاق تجهیزات پزشکی

حمل و نقل تجهیزات پزشکی اعم از وارداتی یا تولید داخلی صرفاً بایستی با مدارک معتبر قانونی ( اسناد گمرکی یا فاکتور رسمی ممهور به مهر فروشنده ) انجام گیرد در غیر اینصورت قاچاق تلقی شده و در صورتیکه راننده از مسیر حرکت منحرف یا نسبت به مدت زمان تعیین شده تاخیر نماید نیروی انتظامی محموله را توقیف و مراتب را با هماهنگی گمرک پیگیری می نماید.

قاچاق کالای دخانی

حمل و نقل کالای دخانی به صورت قاچاق ممنوع بوده و چنانچه رانندگان از مسیر تعیین شده توسط سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای که در اختیار راننده و پلیس قرار می گیرد منحرف گردند و مورد ظّن قاچاق نیروی انتظامی قرار بگیرند، ناجا وسیله نقلیه را متوقف و مراتب را به نزدیک ترین گمرک محل جهت رسیدگی اعلام می نماید و راننده توسط سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای از حمل کالاهای دخانی ممنوع می گردد.

همچنین بخوانید : مسئولیت متصدی 2 نوع کیفری و حقوقی

قاچاق کالا

اشخاص دخیل در قاچاق

در حمل و نقل جاده ای علاوه بر شرکت های حمل و نقل احتمال دارد رانندگان نیز در قاچاق انسان، مواد مخدر، کالا و ارز و مواد سوختی دخالت مستقیم و غیر مستقیم داشته باشند به عبارت دیگر بعضی مواقع رانندگان با اطلاع و همکاری شرکت های حمل و نقل نسبت به قاچاق موارد فوق الاشاره اقدام می نمایند و در پاره ای از موارد نیز بصورت مستقل و بدون علم و آگاهی شرکت حمل و نقل تحت پوشش اقدام می نمایند و براساس اصل شخصی بودن جرائم و مجازات ها در حقوق ایران با هر یک از آنان با توجه به نقش و اهمیت جرم ارتکابی برخورد قانونی و صنفی بعمل می آید.

نحوه برخورد با اشخاصی که به امر قاچاق در حمل و نقل جاده ای مبادرت می ورزند :

برخورد صنفی

در حمل و نقل بین المللی چنانچه شرکت های حمل و نقل مرتکب جرم قاچاق شوند در بخش حمل و نقل کالا پرونده آنان در کمیسیون ماده 10 مطرح و رسیدگی خواهد شد و در بخش حمل و نقل مسافر در کمیسیون ماده 33 به تخلفات آنان رسیدگی می شود.

در حمل و نقل داخلی نیز تخلفات شرکت های حمل و نقل در مقوله قاچاق در کمیسیون ماده 12 رسیدگی و اتخاذ تصمیم می گردد و چنانچه رانندگان دخالتی در قاچاق موارد مذکور در این مقاله داشته باشند دفترچه کار ( برگ فعالیت ) آنان براساس دستورالعمل صدور و تمدید و لغو دفترچه کار رانندگان برای بار اول بمدت یکماه تا یکسال توسط پلیس ضبط می گردد و در صورت تکرار دفترچه کار آنان توسط سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای بطور دائم لغو می گردد.

برخورد قانونی ( قضایی )

  • در خصوص قاچاق انسان طبق ماده 3 قانون مبارزه به قاچاق انسان با متخلف برخورد لازم بعمل می آید. ضمنا وسایل نقلیه ای که عالماً و عمداً به امر قاچاق اختصاص داده شده به نفع دولت ضبط خواهد شد.
  • در زمینه قاچاق مواد مخدر با متخلفین براساس مواد 3 و 5 و 8 قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر و الحاق موادی به آن برخورد می گردد و وسایل نقلیه ای که حامل مواد مخدر باشد به نفع دولت ضبط خواهد شد و اگر بدون اطلاع مالک وسیله نقلیه باشد وسیله به او مسترد می گردد.
  • در رابطه با قاچاق کالا و ارز وفق ماده 3 قانون نحوه اعمال تعزیرات حکومتی راجع به قاچاق کالا و ارز و ماده 8 آئین نامه اجرایی جزء 3 بند ” ر ” تبصره 19 قانون بودجه کل کشور برخورد می شود، که در این قبیل موارد معمولاً ضبط کالا و ارز قاچاق را نیز توسط مراجع ذیربط به همراه خواهد داشت.
  • در خصوص قاچاق سوخت ( فرآورده های نقتی ) براساس مفاد فصل چهارم دستورالعمل مبارزه با قاچاق و عرضه خارج از شبکه فرآورده های نفتی یارانه ای مصوب ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز عمل می گردد.

مجازات و دیه تصادفات رانندگی منجر به قتل و صدمه بدنی

 

در دنیای امروزه زیر ساخت ها و در راس آن ها شبکه های قابل دسترسی و صنعت حمل و نقل یکی از پایه های رشد و توسعه، شناخته شده است.

اما گسترش این وضعیت به رغم منافع بیشمارش دارای آثار و پیامدهای منفی از قبیل تصادفات رانندگی و ضرر های سنگین اقتصادی و اجتماعی است که سبب گردیده تا بسیاری از دولت ها به عنوان یکی از مهم ترین زیان های ملی اقدام به انجام تحقیقات گسترده ای در ابعاد مختلف آن بنمایند.

در کشور ایران نیز علی رغم بالا بودن آمار این سوانح خصوصاً در سیستم جاده ای، متاسفانه شناخت و هماهنگی لازم بین دستگاه های ذی ربط ( نیروی انتظامی، وزارت راه، مراکز درمانی، پزشکی قانونی و.. ) صورت نگرفته است و یا ضعیف انجام شده است؛ لذا اقدامات سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای کشور در اخذ اطلاعات از سازمان های مختلف، وضعیت قابل اطمینانی ندارد.

به عبارت دیگر استراتژی معین و دقیقی در خصوص شناخت و برنامه ریزی برای مقابله با این ناهنجاری صورت نگرفته است.

براساس مطالعات انجام شده، تصادفات جاده ای و شهری، دومین عامل مرگ و میر در کشور اعلام شده است. همچنین تصادفات رانندگی از سوی سازمان ملل متحد و سازمان بهداشت جهانی یکی از چهارعامل اصلی تهدید کننده سلامت و جان انسان ها تعیین شده است.

همچنین بخوانید : ممنوعیت ها و الزامات حمل و نقل جاده ای

حمل و نقل جاده ای

مجازات تصادفات منجر به قتل و صدمه بدنی

صرف نظر از ضرر و زیان های مالی اینگونه تصادفات، ضرر و زیان های معنوی ناشی از آن ها یا همان مجازات های حبس و پرداخته دیه، خود موضوعی مهم و قابل بحث است که سعی داریم در مطلب حاضر به آن ها بپردازیم.

با توجه به قانون مجازات اسلامی، هرگاه تصادفات رانندگی منجر به فوت و صدمه بدنی راننده مقصر باشد، یعمی حوادث مذکور بر اثر بی احتیاطی، بی مبالاتی، عدم رعایت نظامات دولتی و یا عدم مهارت راننده یا متصدی وسیله حادث گردد برحسب نوع صدمه وارده مجازات حبس و پرداخت دیه برای راننده مقصر به میزان ذیل در نظر گرفته می شود:

  1. هرگاه حادثه منتهی به قتل غیر عمدی عابر و یا شرنشینان وسایل نقلیه گرددمرتکب به 6 ماده تا 3 سال حبس و نیز پرداخت دیه در صورت مطالبه از ناحیه اولیا یدم محکوم می شود.
  2. چنانچه حادثه به وجود آمده موجب یکی از موارد ذیل شود :
    موجب مرض جسمی غیر قابل علاج مصدوم گردد.
    یکی از حواس مصدوم از بین برود.
    عضوی از اعضای بدن مصدوم که یکی از وظایف ضروری زندگی را انجام می دهد از کار بیفتد.
    عضوی از اعضا بدن و یا صورت مصدوم تغییر شکل دائمی بدهد.
    موجب سقط جنین در مصدومان زن گردد.
    مرتکب به حبس از دو ماه تا یکسال و پرداخت دیه در صورت مطالبه از ناحیه مصدوم محکوک می شود.
  3. هرگاه تصادفات رانندگی منجر به یکی از موارد ذیل شود :
    باعث نقصان یا ضعف دائم یکی از منافع یا یکی از تعضای بدن مصدوم گردد.
    موجب از بین رفتن قسمتی از عضو مصدوم گردد، بدون آنکه عضو از کار بیفتد.
    باعث وضع حمل زن حامله قبل از موعد طبیعی شود.
    در این صورت مرتکب به دو ماه تا 6 ماه حبس و پرداخت دیه در صورت مطالبه از ناحیه مصدوم محکوم خواهد شد.
  4. چنانچه حوادث رانندگی منجر به صدمه بدنی خارج از موارد فوق گردد مرتکب به 1 ماه تا 5 ماه حبس و پرداخته دیه در صورت مطالبه از ناحیه مصدوم محکوم خواهد شد .
همانگونه که بیان شد در صورتی مجازات های مذکور درباره رانندگان اجرا خواهدشد که راننده مقصر باشد و تقصیر براساس تعریف قید شده در تبصره ذیل ماده 336 قانون مجازات اسلامی عبارت است از :
  • بی احتیاطی
  • بی مبالاتی
  • عدم مهارت
  • عدم رعایت نظامات دولتی.

چنانچه راننده ای تمام موارد فوق را رعایت کند ولی حادثه ای اتفاق بیفتد آیا باز هم مسئول خواهد بود یا خیر؟

با توجه به ماده 8 قانون نحوه رسیدگی به تخلفات و اخذ جرائم رانندگی و ماده 333 قانون مجازات اسلامی اگر عابر از محلی ممنوع عبور کند و راننده با سرعت مجاز و مطمئنه در حرکت بوده و همچنین وسیله نقلیه فاقد نقص فنی باشد و با عابر برخورد نماید بنحوی که منجر به فوت و یا مصدوم شدن عابر گردد، راننده ضامن دیه و خسارت وارده نبوده و بدیهی است که به مجازات حبس نیز محکوم نمی گردد.

چنانچه یکی از حوادث موضوع بندهای 1 تا 4 که قبلا ذکر شد بوقوع بپیوندد و راننده یا متصدی وسایل نقلیه موتوری به هنگام وقوع حادثه یکی از تخلفات ذیل را نیز انجام داده باشد:
  • راننده در موقع جرم مست باشد.
  • راننده هنگام حادثه، پروانه یا گواهینامه رانندگی نداشته باشد.
  • سرعت راننده در زمان تصادف بیش از سرعت مقرر باشد.
  • راننده با وجود نقص و عیب مکانیکی موثر دستگاه موتوری را به حرکت در آورده باشد.
  • راننده مراعات  لازم را در محل هایی که برای عبور عابر پیاده علامت مخصوص دارد نکرده باشد.

در این صورت ضمن آنکه مجازات حبس راننده حسب مورد به بیش از دو سوم حداکثر مجازات تعیین شده افزایش خواهد یافت، دادگاه نیز می تواند علاوه بر تشدید مجازات فوق مرتکب را برای مدت 1 تا 5 سال از حق رانندگی یا تصدی وسایل نقلیه موتوری محروم کند؛ لیکن انجام تخلفات موصوف سبب افزایش مقدار دیه نخواهد بود.

در مورد محرومیت از حقوق اجتماعی، ماده 9 قانون نحوه رسیدگی به تخلفات و اخذ جرایم رانندگی نیز مقرر می دارد : رانندگانی که ظرف یکسال سه دفعه به اتهام جرائم خلافی مربوط به تصادفات رانندگی در دادگاه محکوم شده باشند به مدت 6 ماه از حق رانندگی محروم خواهند شد.

دیه چیست و مقدار آن چقدر است؟

براساس ماده 294 قانون مجازات اسلامی، ” دیه مالی است که به سبب جنایت بر نفس یا عضو به مجنی علیه یا به ولی یا اولیا دم او داده می شود “.

و مقدار آن به استناد ماده 297 قانون عبارتست از :

  1. یکصد شتر سالم و بدون عیب که خیلی لاغر نباشد.
  2. دویست گاو سالم و بدون عیب که خیلی لاغر نباشد.
  3. یک هزار گوشفند سالم و بدون عیب که خیلی لاغر نباشد.
  4. دویست دست لباس سالم از حله های یمن .
  5. یک هزار دنیار مسکوک سالم و غیر مغشوش که هر دینار یک مثقال شرعی طلا به وزن 18 نخود است.
  6. ده هزار درهم مسکوک سالم و غیر مغشوش که در هر درهم به وزن 12/6 نخود نقره است.

باتوجه به موارد فوق و سایر مواد قانون مجازات اسلامی تذکر چند نکته ضروری به نظر می رسد :

  • قاتل در انتخاب هر یک از انواع ششگانه دیه مختار است ولی تلفیق آن ها جایز نیست و چون پرداخت عین دیه برای قاتل ممکن است مقدور نباشد لذا می بایست قیمت آن را بپردازد که قیمت دیه نیز هر سال یکبار با توجه به رشد تورم مورد تجدید نظر قرار می گیرد.
  • قاتل و اولیا دم منجی علیه می توانند در مورد قیمت هر یک از ان ها اعم از کاهش یا افزایش قیمت توافق نمایند.
  • دیه قتل زن مسلمان خواه عمدی باشد یا غیر عمدی، نصف دیه مرد مسلمان است ولی در دیه حوادث منجر به صدمه بدنی، تا وقتی دیه ثلث دیه کامل نرسد دیه زن و مرد مسلمان یکسان خواهد بود.
  • دیه فوق و صدمه بدنی در تصادفات رانندگی هرگاه در یکی از چهار ماه حرام (رجب، ذیقعده، ذیحجه، محرم) واقع گردد علاوه بر هر یک از موارد ششگانه فوق بعنوان تشدید مجازات باید یک سوم از هر نوعی که توسط قاتل انتخاب می شود اضافه پرداخت گردد.
  • اولیا دم مجنی علیه در صورت انتخاب یکی از موارد ششگانه پرداخت دیه از سوی قاتل نمی توانند در دادگاه تجدید نظر به این موضوع اعتراض نمایند؛ زیرا براساس قانون حق انتخاب به قاتل داده شده است تا قیمت کمترین را بپردازد.
همچنین بخوانید : شرایط تحقق خسارت در تصادفات رانندگی

جبران خسارت

 

بازرسی وسایل نقلیه حمل مواد خطرناک

 

به منظور اطمینان از حمل و نقل ایمن محمولات خطرناک باید قبل از اقدام به حمل، از رعایت کلیه نکات و ضوابط ایمنی و بازرسی وسایل نقلیه حمل مواد خطرناک اطمینان حاصل نمود.

اگر بازرسی وسیله نقلیه به عنوان یک برنامه منظم و برنامه ریزی شده انجام گیرد، این عمل می تواند تاثیر به سزایی در عملیات ایمن و کار آمد وسایل نقلیه ایفا نماید.

بازرسی وسایل نقلیه حمل مواد خطرناک

به طور کلی، فواید حاصل از یک برنامه منظم بازرسی وسیله نقلیه حمل مواد خطرناک عبارتند از :

  • عدم بروز سانحه به جهت وجود مشکلات فنی در خودرو
  • جلوگیری از پرداخت هزینه های اضافی در حین عملیات حمل و نقل
  • عدم اعمال قانون توسط پلیس و یا حتی احیاناً توقف وسیله نقلیه در پاسگاه ها
  • جلوگیری از تاخیر در حمل و نقل کالا به جهت خرابی وسیله نقلیه

به طور کلی، اقدامات لازم جهت انجام بازرسی وسیله نقلیه را می توان به سه گروه بازرسی قبل از سفر، بازرسی حین سفر و بازرسی بعد از سفر تقسیم بندی نمود.

بازرسی قبل از سفر وسایل نقلیه حمل مواد خطرناک

  1. راننده باید از وضعیت ایمن وسیله نقلیه اطمینان حاصل نماید.
  2. آخرین گزارش بازدید فنی خودرو را بررسی کند.

در جهت انجام بازرسی های قبل از سفر، می توان گام های زیر را بررسی کنید:

1) بازرسی وسایل نقلیه حمل مواد خطرناک

اطراف وسیله نقلیه را بازرسی کنید و وضعیت کلی آن را مورد بررسی قرار دهید، به هرگونه صدمه در بدنه یا نشت مایع از وسیله نقلیه دقت نمایید.

صندلی ها، قفل درها، امنیت قسمت حمل بار، گواهینامه، برچسب ها و مدارک بازرسی سالیانه را مورد بررسی قرار دهید.

محیط اطراف خودرو را از نظر خطرات بالقوه مورد بررسی قرار دهید. (عابر پیاده، سیم های برق و …)

2) محفظه موتور

مطمئن شوید که ترمز دستی را کشیده و چرخ ها ثابت هستند. در پوش محفظه موتور را برداشته و موارد زیر را بررسی کنید :

بازرسی وسایل نقلیه حمل مواد خطرناک
بازرسی وسایل نقلیه
  • فرسودگی یا شل شدن لوله ها و تسمه ها
  • دینام و پمپ آب
  • نشتهای احتمالی محفظه موتور
  • بررسی عایق بندی سیم های برق

3) داخل کابین

مطمئن شوید که ترمز دستی کشیده شده است. کلاچ را آزاد کرده و خودرو را روشن کنید، به صداهای غیرعادی با دقت گوش کنید و کلیه نشانگرهای زیر را بررسی کنید :

  • فشار روغن ( 15 ثانیه پس از روشن شدن خودرو در هوای سرد بعد از 30 الی 45 ثانیه، فشار روغن را بخوانید )
  • اهم متر ( باید عددی مثبت را نشان دهد )
  • ولت سنج ( باید عددی مثبت را نشان دهد )
  • دما ( باید در حال افزایش باشد )
  • فشار هوا ( 85 الی 100 PSI در مدت زمان 45 ثانیه )

4)  چراخ ها

ترمز دستی را کشیده، موتور را خاموش نمایید و چراخ ها و فلاشر های اضطراری را روشن کنید. از خودرو خارج شده و به جلوی خودرو بروید و تمام چراغ ها را کنترل کنید. همچنین از عملکرد صحیح نور بالا و نور پایین اطمینان حاصل کنید.

5) بازبینی اطراف وسیله نقلیه و انجام عملیات بازرسی

چراغ های جلو و فلاشرهای اضطراری را خاموش کنید. چراغ های اطراف و خطر را روشن کنید.

چراغ های سمت راست را روشن کرده و سپس بررسی خودرو را در اطراف محفظه راننده آغاز نمایید.

بازرسی قسمت چپ وسیله نقلیه

  • چرخ و گلگیر
  • لاستیک ها
  • سرپیچ های لاستیک ها
  • سیستم تعلیق
حمل مواد خطرناک
حمل مواد خطرناک

بازرسی جلوی وسیله نقلیه

وضعیت محور جلو و سیستم فرمان را برسی نمایید. در زمان بررسی سیستم فرمان مواظب هر نوع شل شدگی، خمیدگی، صدمه و یا کمبود قطعات باشید.

بازرسی قسمت راست وسیله نقلیه

برای بازرسی سمت راست وسیله نقلیه همانند عملیات در قسمت سمت چپ عمل نمایید.

اگر خودرو به صورتی طراحی شده است که کابین آن روی موتور قرار دارد، از ایمنی قفل و بست های کابین مطمئن گردید. مخزن سوخت سمت راست را بازرسی نمایید و از نصب ایمن و عدم نشت آن، مطمئن گردید.

همچنین اجزای زیر را نیز بازرسی کنید:

  • عقب موتور از لحاظ نشت های احتمالی
  • لوله های انتقال از نظر نشت های احتمالی
  • سیستم اگزوز از نظر ایمنی، نشت، سیم های بدون روکش و سوخت
  • خمیدگی و ترک خوردگی اجزای شاسی

6) چراغ های راهنما و خطر

تمام چراغ ها را خاموش و چراغ های خطر را روشن کنید، همچنین چراغ های راهنمای سمت چپ را نیز روشن کنید. از خودرو خارج شده و به چراغ راهنمای سمت چپ و جلو، عقب خوردو نگاه کنید، چراغ باید تمیز، فعال و دارای رنگ مناسب برای هشدار دادن باشد.

7) سیستم ترمز

کلیه قسمت های سیستم ترمز باید ازمایش گردد و از عملکرد صحیح آن اطمینان حاصل شود.

  • ترمز های پارکینگ

ترمز های قسمت کشنده وسیله نقلیه خود را رها نمایید، ترمز پارکینگ را فعال نمایید و به آرامی خودرو را در دنده پایین قرار دهید تا عملکرد مناسب ترمز ها را بتوانید آزمایش نمایید.

  • ترمز های اضطراری کشنده

سیستم گازی ترمز کشنده را فعال نمایید. ترمز های اضطراری کشنده را به کار گیرید. به آرامی حرکت کنید تا بتوانید ترمز های اضطراری را آزمایش نمایید.

  • ترمز های سرویس

منتظر فشار عادی باد باشید، ترمز های پارکینگ را آزاد نمایید، به آرامی خودرو را به سمت جلو حرکت دهید و سپس محکم ترمز ها را بکار گیرید. دقت کنید که آیا در حین ترمز گیری، خودرو به سمتی کشیده نشود و یا خودرو با تاخیر متوقف نگردد.

  • ترمز های سرویس کشنده

منتظر فشار عادی باد باشید، ترمز های پارکینگ را آزاد نمایید، به آرامی خودرو را به سمت جلو حرکت دهید و سپس محکم ترمز های کشنده را بکار گیرید. باید عملکرد ترمزها را احساس نمایید.

  • ترمز های فنری

از فعالیت خودکار این ترمز ها اطمینان حاصل نمایید. ترمز پارکینگ را رها نمایید و موتور را خاموش کنید. با گرفتن و آزاد نمودن ترمز ها، از فشار تانک هوا بکاهید. زمانی که فشار هوا به حداقل تعیین شده توسط کارخانه سازنده رسید، ترمز های فنری باید به صورت خودکار عمل نمایند.

بازرسی و کنترل اختصاصی بارگیر

بازرسی وسیله نقلیه
بارگیر

بازرسی قست بارگیر وسیله نقلیه حامل مواد خطرناک از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد.

در این بخش باید جهت انجام بازرسی موارد زیر را در نظر گرفته و کنترل های لازم را انجام داد :

  • قبل از حرکت باید کلیه مدارک و اسناد لازم جهت حمل محموله ی خطرناک بررسی شده و کنترل گردند.
  • مخزن تانکر بایستی با سیم مسی مفتول به شاسی متصل باشد تا از تجمع الکتریستهی ساکن در مخزن جلوگیری شود.
  • بدنه تانکر باید عاری از هرگونه آلودگی باشد، تمیزی بدنه تانکر موجب می شود تا امکان تشخیص هرگونه خطر بر اثر نشت را بتوان پیش از وقوع حادثه تسهیل شود.
  • شیرهای تخلیه، لوله ها و کلیه اتصالات مربوطه بایستی کاملا سالک و فاقد هرگونه نشتی بوده و محل اتصال شیرها به شیلنگ های تخلیه نیز دارای رزوه سالم باشند.
  • محل قرارگرفتن اگزوز باید در جهت مخالف شیرهای تخلیه قرار داشته باشد.
  • بر روی بدنه مخزن در محل های مخصوصی که بالای ان با علامت ارت ( زمین ) نیز علامت گذاری شده محلی برای نصب گیره سیم اتصال به زمین پیش بینی می گردد، که این محل ها باید همیشه تمیز و بدون رنگ آمیزی باشد.
  • مخازن تانکر باید دارای شیر فشار شکن و خلاشکن کاملا سالم بوده و به بدنه مخزن نیز پلمپ شده باشند.

بازرسی حین سفر وسایل نقلیه حمل مواد خطرناک

بازرسی در حین سفر نیز از اهمیت خاصی برخوردار است، به طوری که یک بازرسی ساده در هنگام حمل مواد خطرناک می تواند از بروز حوادث وحشتناک جلوگیری نماید.

به همین منظور راننده باید از خطراتی که ممکن است در طول سفر تهدید کننده باشند، آگاهی داشته باشد و برای جلوگیری از وقوع آن ها اقدامات کنترلی را در حین سفر انجام دهد.

راننده وسیله نقلیه حامل مواد خطرناک باید پس از طی 80 کیلومتر از مسیر نسبت به بازرسی و کنترل قسمت های مختلف اقدام نماید. به طور کلی این بازرسی ها شامل بازرسی فنی و منترل قسمت های مختلف بارگیر می شود.

برای این منظور، راننده در حین سفر می تواند بخش های زیر را کنترل کند :

نشانگرهای کنترل عملکرد وسیله نقلیه

در داخل کابین وسیله نقلیه حامل مواد خطرناک، نشانگرهایی برای اندازه گیری بعضی از مشخصات مربوط به عملکرد وسیله نقلیه در حین حرکت تعبیه شده است. راننده بایستی به طور منظم آن ها را کنترل نموده و از عملکرد مناسب سیستم اطمینان حاصل نماید.

  • نشانگر کنترل کننده روغن
  • دما
  • فشار مخزن
  • سوخت
  • لاستیک ها

همواره در حین سفر باید از سالم بودن لاستیک ها و نبود هرگونه بریدگی، ترک خوردگی در سطح لاستیک اطمینان حاصل شود. همچنین کنترل باد لاستیک ها از جمله مواردی است که باید در حین سفر مورد بررسی قرار گیرد.

بارگیری از جمله مواردی که باید در بازرسی بارگیر مد نظر قرار داد می توان به موارد زیر اشاره کرد :

  • کنترل عدم نشت مواد خطرناک از مخزن
  • کنترل و بازری شیرهای تخلیه و اطمینان از عملکرد درست آن ها

بازرسی بعد از از سفر وسایل نقلیه حمل مواد خطرناک

راننده وسیله نقلیه حامل مواد خطرناک باید پس از تخلیه محموله ی خطرناک نیز نسبت به بازرسی و کنترل قسمت های مختلف خودرو و بارگیر به منظور حصول اطمینان از سالم بودن آن ها برای انجام ماموریت بعدی اقدام نماید.

وی موظف است در صورت مشاهده هرگونه نقص و عیبی در خودرو و بارگیر مراتب را گزارش داده و برطرف نماید تا به طور کامل و با ایمنی کافی برای بارگیری بعدی آماده شود. از جمله مواردی که راننده برای بازرسی پس از سفر باید انجام دهد می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • کنترل قسمت های فنی خودرو و اطمینان از سالم بودن آن ها از قبیل ترمز خودرو، ترمز دستی، مدارات الکتریکی، استارتر، چراغ ها، دینام، باطری، لاستیک ها، بوق، آیینه ها، تجهیزات اضطراری، برف پاک کن ها و …
  • کنترل ارتباط مناسب مخزن با شاسی
  • اطمینان از عدم نشت مواد خطرناک در محا اتصالات و شیر های تخلیه
  • اطمینان از شستشوی مناسب داخل و خارج بادگیر
  • کنترل سالم بودن بدنه مخزن

شرایط تحقق خسارت

 

دعوی مطالبه جبران خسارت یک دعوی کاملاً خصوصی می باشد و علیهذا قابل طرح و رسیدگی در محکمه حقوق خواهد بود و برای طرح چنین دعوائی نیز اهلیت خواهان جهت طرح و تعقیب دعوی و همچنین ذینفع بودن وی ضروری است.

شعار قضایی معروف در فرانسه            اگر منفعت نباشد دعوائی نیست

ماده 515 قانون آئین دادرسی دادگاه های عمومی مقرر می دارد :

خواهان حق دارد ضمن تقدیم دادخواست یا در اثناء دادرسی یا بطور مستقل جبران خسارت ناشی از دادرسی یا تاخیر در انجام تعهد یا عدم انجام آن را که به علت تقصیر خوانده نسبت به اداء حق یا امتناع از آن به وی وارد شده یا خواهد شد … مطالبه نماید.

و ماده 520 مقرر می دارد :

خواهان باید این جهت را ثابت نماید که زیان وارده بلاواسطه از عدم انجام تعهد یا تاخیر آن و یا عدم تسلیم خواسته بوده است.

ماده 386 قانون تجارت نیز بیان میدارد اگر مال التجاره تلف یا گم شود متصدی حمل و نقل مسئول قیمت آن خواهد بود…

خسارت

همچنین ماده 388 قانون مذکور می گوید متصدی حمل و نقل مسئول حوادث و تقصیراتی است که در مدت حمل و نقل واقع شده …

جبران خسارت

با توجه به مراتب فوق در صورت جمع شدن شرایط و ارکان مسئولیت، زیان دیده می تواند برای جبران خسارتی که به او وارد شده است طرح دعوی نماید و عامل ضرر و زیان و خسارت نیز ملزم به جبران خسارت می باشد جز در مواردی که قانون مستثنی شده است.

و نظر با اینکه هدف قانون گذار جبران خسارت است و برای اینکه دعوی جبران خسارت وسیله سود جویی قرار نگیرد، برای تحقق مسئولیت وجود سه عنصر ضروری می باشد که عبارتند از :

  1. ورود ضرر و خسارت
  2. جبران نشدن خسارت وارده
  3. رابطه سببیت بین عمل متصدی و خسارت وارده

ورود ضرر و خسارت

ضرر عبارت است از ایجاد نقص در اموال یا فوت شدن منفعت مسلم یا ورود لطمه به حیثیت و عواطف شخص.

در زمینه مسئولیت مدنی، ضرر یا خسارت را به دو گروه ضرر و زیان مادی و معنوی تقسیم کرده اند.

ضرر مادی عبارت از زیانی است که در نتیجه از بین رفتن مالی اعم از عین یا منفعت یا حق و یا از دست دادن منفعتی به شخص وارد گردد. بعضی از حقوقدانان عدم النفع را نیز در ردیف خسارت به حساب آورده اند.

ضرر و خسارت معنوی عبارتست از صدمه و لطمه ای که به منافع عاطفی و غیر مالی شخص وارد گردد مانند از بین رفتن شهرت و یا آبروی انسان و یا سلب آزادی وی.

در جریان حمل و نقل، خسارت وارده ممکن است به علت فقدان محموله و کالا و یا نقصان و آسیب دیدگی آن و یا ناشی از تاخیر در تحویل کالا باشد.

خسارت باید مسلم باشد و کسی را نمی توان به جبران خسارت احتمالی محکوم نمود و دادگاه نیز در صورت ثبوت خسارت رای بر محکومیت عامل ورود خسارت خواهد داد تردیدی هم که درباره امکان مطالبه عدم النفع وجود دارد ناشی از ضرورت همین قاعده و مسلم بودن خسارت می باشد وگرنه درباره خسارت مسلم تفاوتی بین مال تلف شده و یا منفعت از بین رفته نمی باشد.

رای 923 – 17/4/1 شعبه سوم دیوان کشور مقرر می دارد :

« حکم به اداء خسارت، بر طبق اصول فرع بر تقاضای صاحب حق است و این خسارت مجازات نیست تا دادگاه موظف باشد که بدون تقاضای مدعی خصوصی هم حکم بدهد. »

تاخیر در مطالبه نیز مادامی که مشمول مرور زمان نگردیده باشد دلیل عدم استحقاق نیست.

دیوان کشور در رای 2469 – 19/7/29 تصریح دارد که « فاصله چندماه در مطالبه مورد تعهد دلیل انصراف نیست. »

خسارت باید جبران نشده باشد

اگر خسارت وارده به صاحب کالا و ارسال کننده آن به وسیله موسسه بیمه پرداخت شود صاحب کالا نمی تواند بر علیه متصدی حمل و نقل طرح دعوی مطالبه خسارت نماید. زیرا در هر موردی که به وسیله‌ای از زیان دیده جبران خسارت می شود خسارت وارده از بین می رود و نمی توان آن را دوباره مطالبه کرد و به همین جهت است که گفته اند دو یا چند وسیله جبران ضرر را نمی توان با هم جمع کرد. زیرا هدف از مسئولیت ترمیم خسارت است که آن هم بوسیله موسسه بیمه به عمل آمده است.

ماده 4 آیین نامه اجرایی قانون بیمه اجباری دارندگان وسیله نقلیه موتوری مقرر میدارد :

جبران خسارت مالی عبارتست از تامین و جبران زیان های مستقیمی که در اثر حوادث مشمول بیمه به اموال و اشیا تحت مالکیت یا تصرف قانونی اشخاص وارد می شود بدیهی است که موسسه بیمه پس از پرداخت خسارت وارده به صاحب کالا به قائم مقامی زیان دیده می تواند علیه موسسه حمل و نقل اقامه دعوی نماید.

؟

سوالی که در این خصوص مطرح میگردد این است که آیا زیان دیده می تواند به ادعای اینکه خسارت وارده بیش از مبلغ پرداختی بوسیله بیمه است برای مطالبه بقیه خسارت ادعائی خود به متصدی حمل و نقل مراجعه و طرح دعوی نماید ؟

در پاسخ این پرسش استدلال کرده اند که چون خسارت پرداختی متناسب با خسارت وارده می باشند و چنین فرض می شود که با پرداخت خسارت از طرف بیمه، خسارت وارده ترمیم و جبران شده است علیهذا مدعی خسارت نمی تواند برای مطالبه بقیه خسارت مورد ادعای خود به متصدی حمل و نقل مراجعه نماید.

بین خسارت وارده و عامل زیان و خسارت رابطه سببیت وجود داشته باشد

درباره سببیت، بحث های زیادی درباره تساوی اسباب و شرایط و سبب نزدیک و بواسطه سبب مقدم در تاثیر و سبب متعارف و اصلی بعمل آمده است. بنظر می رسد که نظریه سبب متعارف و اصلی منصفانه و منطقی است.

بموجب این نظریه حادثه و عملی سبب محسوب می شود که آن عمل و حادثه بر اساس سیر عادی و بر مبنای متعارف و معمولی منجر به ایجاد خسارت شود و در نتیجه سببی موثر است که به حکم عادت و بطور معمول باعث ورود زیان و خسارت گردد. بدین ترتیب هر کس مسئول جبران خسارتی است که به حکم عادت و معمول از عمل او ناشی شده باشد.

بدیهی است که در کلیه موارد مطالبه ضرر و خسارت باید به اوضاع و احوال قضیه نیز توجه شود و عرف تجاری و محلی نیز در تعیین رابطه سببیت نقش موثری دارد و بعلاوه در مراجعه به عرف تعیین سبب مسئول با ضابطه عرفی آسان تر است.

پیشنهاد می شود :

همچنین بخوانید : مجازات و دیه تصادفات رانندگی منجر به قتل و صدمه بدنی

همچنین بخوانید : تجهیزات لازم وسیله نقلیه

همچنین بخوانید : اقدامات لازم هنگام بروز حوادث ناشی از مواد خطرناک

 

انواع متصدی حمل و نقل

 

کلیات و تعریف متصدی حمل و نقل

در فرهنگ لغت آمده است « متصدی کسی است که مباشر شغلی باشد یا متصدی کسی است که اشتغال بکار دارد. کلمه تصدی نیز در لغت بمعنی عهده دار شدن کاری و مبادرت نمودن به امری می باشد.»

لیکن این کلمه در قانون یک اصطلاح خاص می باشد و هر نوع مبادرت بکار نمودن را شامل نمی شود بلکه مفهوم استمرار و تداوم در آن نهفته است.

بموجب بند 2 از ماده 2 قانون تجارت ایران تصدی به حمل و نقل از راه خشکی یا آب و هوا را به نحوی که باشد اعمال تجارتی دانسته است. البته عمل تجارتی باید بصورت حرفه ای و تکراری انجام پذیرد تا تجارتی باید بصورت حرفه ای و تکراری انجام پذیرد تا تجارتی محسوب گردد.

ملاحظه می شود که مختصر بودن تعریف متصدی حمل و نقل در قانون تجارت موجب بروز ابهاماتی در خصوص شمول مواد قانونی مربوط گردیده که آن هم منجر به اظهار نظرهای گوناگون از طرف صاحب نظران حقوقی شده است ولی اصطلاح متصدی حمل و نقل در قراردادهای بین المللی نمونه دارد.

اصولا در قانون تجارت بحثی از مفهوم تصدی به میان نیامده است و فقط در ماده 377 قانون تجارت آمده است که متصدی حمل و نقل کسی است که در مقابل اجرت حمل اشیاء را بعهده می گیرد.

ملاحظه می شود تعریف مذکور کامل نیست زیرا چنین استنباط می شود که متصدی حمل و نقل کسی جز حمل و نقل کننده نمی باشد در صورتیکه در ماده 388 قانون تجارت آمده است که متصدی حمل و نقل مسئول حوادث و تقصیراتی است که در مدت حمل و نقل واقع شده است، اعم از اینکه خود مباشرت به حمل و نقل کرده و یا حمل و نقل کننده دیگری را مامور کرده باشد.

قانون مدنی ایران نیز در ماده 513 یکی از اقسام اجاره را اجاره متصدیان حمل و نقل اشخاص یا مال التجاره اعم از راه خشکی یا آب یا هوا بیان نموده و ماده 516 قانون مدنی نیز می گوید: « تعهدات متصدیان حمل و نقل اعم از اینکه از راه خشکی یا آب یا هوا باشد برای حفاظت و نگهداری اشیائی که به آن ها سپرده می شود، همان است که برای امانت دادن مقرر است…» 

در نتیجه با وجود نظرات متفاوتی که از تعریف متصدی حمل و نقل به عمل آمده است؛ کامل ترین و دقیق ترین آن ها اینگونه بیان شده است:

بطور کلی قرارداد حمل و نقل عبارت است از قراردادی که به موجب آن متصدی حمل و نقل تعهد می کند در مقابل دریافت اجرت اشیائی را که به او تسلیم شده است در محل دیگری تحویل دهد و یا اشخاص را با وسایل نقلیه از محلی به محل دیگر ببرد.

تصدی مستقیم

در این نوع از تصدی، متصدی حمل و نقل راساً عهده دار جابجایی کالا می شود در قانون تجارت ایران نیز تعهد اصلی و اساسی بعهده متصدی حمل و نقل است براساس این تعهد وی موظف است که مال التجاره را به بهترین وجه به مرسل الیه تحویل دهد و در صورت تخلف از وظیفه و تعهد خویش بر طبق قواعد و مقرراتی که در قانون تجارت پیش بینی گردیده است مسئول خواهد بود.

نکته قابل توجه این است که از آن زمان که کالا به متصدی حمل و نقل تسلیم می گردد تعهد وی نسبت به مواظبت و نگهداری کالا و سالم و بموقع رساندن آن به مرسل الیه آغاز می شود و علیهذا می توان گفت که در حقیقت از زمان تسلیم کالا به متصدی حمل و نقل، قرارداد حمل و نقل وجود خارجی پیدا کرده است و تحقق می یابد و پایان و انجام قرارداد نیز تسلیم کالا به مرسل الیه می باشد.

در واقع متصدی حمل و نقل که بطور مستقیم تصدی حمل و نقل را انجام می دهد تنها مسئول آثار و نتایجی است که بین دو زمان تسلیم کالا بوسیله ارسال کننده به متصدی حمل و تحویل مال التجاره بوسیله متصدی حمل و نقل به مرسل الیه پدید می آید.

اگر متصدی حمل و نقل مستقیم، انجام قسمتی از عملیات حمل و نقل را به دیگری واگذار کرده باشد و در زمان تصدی کسی که مامور انجام عمل حمل و نقل گردیده است برای کالا حادثه ای اتفاق افتد متصدی حمل و نقل مستقیم مسئول جبران خسارت وارده خواهد بود.

تصدی مع الواسطه ( نمایندگی – فورواردر )

نمایندگی

قانون تجارت ایران تعریفی از نمایندگی ارائه نداده و بدون انکه متعرض مفهوم نمایندگی شود مواد 395 تا 401 را به قائم تجاری اختصاص داده است و مواد مذکور مربوط به کسانی است که تحت امر یا به وکالن از صاحب تجارتخانه عمل می کنند. بدین ترتیب و بموجب قانون مذکور در شرکت های تجاری، نمایندگان کسانی هستند که به نیابت از شخص حقوقی عمل می کنند.

نمایندگان در امور حمل و نقل مسئولیت تنظیم کارهای حمل و نقل کالا از کشورهای صادرکننده به کشور هایی وارد کننده را برعهده دارند.

آن ها همچنین به چگونگی تنظیم اسناد و مدارک لازم برای حمل و نقل امور گمرکی لوازم مورد نیاز برای بسته بندی و همین طور در امر ترخیص کالا از گمرک نظارت داشته و در امر نقل و انتقال و تحویل سریع کالا نقش عمده ای برعهده دارد.

فورواردر

فورواردر یک لغت خارجی است و واژه فورواردر دارای معانی مختلفی می باشد. در فرهنگ علوم اقتصادی درباره معنی فورواردر چنین آمده است « نماینده حمل و نقل، متصدی حمل و نقل، صادرکننده و یا حمل کننده کالاهای تجاری، شخص یا موسسه انتفاعی که وظیفه اش جمع آوردی مال التجاره و فرستادن آن طبق دستور به مقصد معین است».

عده ای اصطلاح فارسی کارگذار و یا حق العمل کار حمل و نقل را بجای لغت فورواردر بکار برده اند و اخیراً نیز لغت “فرابر” بجای لغت یاد شده پیشنهاد گردیده است که دارای ریشه فارسی است.

تعریف فورواردر

فورواردر عبارت است از شخصی که چگونگی حمل کالا را از طرف مشتری خود طراحی می نماد بدون آنکه خود نقش حمل کننده را داشته باشد و در کشورهای مختلف به اسامی مختلف مانند نماینده، حق العمل کار گمرک و طراح در سطح بین المللی مورد قبول قرار گرفته است.

از نظر سازمان فیاتا فورواردر شخصی است که بتواند وظایف زیر را انجام بدهد :

  1. چگونگی حمل کالا را بر صاحب کالا طراحی می نماید به نحوی که باعث کاهش هزینه و ریسک باشد.
  2. فورواردر کسی است که پاسخ کلیه سوالات صاحب کالا را در زمینه حمل م یدهد و سعی می کند کالا را  در سریع ترین زمان و با امنیت کامل به مقصد برساند. 
    همچنین بخوانید :اسناد فیاتا چیست؟ 
متصدی حمل و نقل
 

بررسی های تاریخی نشان می دهد که از قرن دهم میلادی فورواردرها فعالیت خود را با تخلیه و بارگیری کالا و انبار داری کنار بنادر شهرها انجام میدادند و بتدریج در امور بسته بندی کالا و ارتباطات و امور گمرکی نیز تخصص پیدا کردند.

فورواردر با انتخاب بهترین مسیر برای حمل کالا و بهترین وسیله حمل و انتخاب حمل کننده مناسب و ارائه خدمات انبار داری و بسته بندی و همچنین ارائه خدمات در مورد اسناد اعتباری و بیمه و گمرک و تحویل کالا در زمان مناسب تسهیلات ویژه ای را برای فروشنده و خریدار فراهم می نماید.

فعالیت فورواردر  عبارت است از عمل هماهنگی ترتیب حمل کالا به یکی از شیوه های مختلف زمینی، هوایی، دریایی و یا ترکیبی از آن ها و همچنین انجام خدمات مربوط و قبول مسئولیت به موجب بارنامه های صادره و قراردادهای منعقده.

خدماتی که فورواردرها انجام می دهند اعلب براساس عرف و سنت تجاری شناخته شده می باشد و برحسب گستردگی خدماتی که ارائه می نمایند.

علاوه بر عهده گرفتن حمل اعم از مستقیم یا به نمایندگی، امکان دارد شامل خدماتی از قبیل بسته بندی، انبار داری، جمع آوری کالا و بسیاری خدمات دیگر نیز باشد ولی چون فعالیت اصلی فورواردر همان تصدی حمل می باشد بدان جهت اغلب در زمره متصدیان حمل و نقل ذکر گردیده است.

شرایط عمومی حمل کالا

 

مصوبه یکصد و پنجاه و چهارمین جلسه شورای عالی هماهنگی ترابری کشور راجع به شرایط عمومی حمل کالا می باشد و براساس کلیات این مصوبه انجام عملیات حمل و نقل مستلزم صدور و استفاده از بارنامه می باشد، نظر به اهمیت این شرایط آن را اختصاراً مرور می نمائیم :

شرایط عمومی حمل کالا

مهم ترین شرایطی که در این مصوبه از نظر رانندگان بدان پرداخته شده است عبارتند از :

1) محل تخلیه بار

محل تخلیه بار می تواند بندر، گمرک، انبار صاحب کالا، ایستگاه راه آهن، مکان شرکت و یا هر محل مورد نظر صاحب کالا باشد مشروط برآنکه دسترسی به محل مذکور از نظر مقررات راهنمایی و رانندگی برای راننده و کامیون امکان پذیر باشد.

2) حمل بار

حمل بار به دو صورت زیرباری و روباری با رعایت مقررات توزین و ظرفیت مجاز وسیله نقلیه و صدور اسناد مربوطه بلامانع می باشد و این امر موقعی امکان پذیر است که ظرفیت کامیون پس از بارگیری تکمیل نگردد و از بار مناسب دیگری جهت تکمیل ظرفیت کامیون استفاده گردد.

3) استفاده از بارنامه

برای هر وسیله نقلیه می بایست علاوه بر بارنامه خرده بار به تعداد آنها یک بارنامه عمده بار نیز صادر گردد، همچنین استفاده از بارنامه برای محمولات ترافیکی علاوه بر اخذ مجوز عبور تاکید شده است.

همچنین بخوانید : نکات هشداردهنده ترانزیت کالا

شرایط عمومی حمل کالا

هزینه های حمل و نقل

در حمل و نقل عمومی کالا هزینه های متعددی وجود دارد که هر یک از آن ها از نظر پرداخت متولی خاصی دارد، بدین شرح :

  • حق تمبر بارنامه بعهده شرکت حمل و نقل می باشد.
  • حق بیمه راننده، با توجه به قانون بیمه تامین اجتماعی رانندگان در حال حاضر هر راننده ای بایستی حق بیمه خود را هر سه ماه یکبار پرداخت نماید.
  • هزینه های پایانه های عمومی که شامل پارکینگ، برگ نوبت دهی و حواله بارگیری بعهده راننده یا مالک کامیون می باشد.
  • عوارض شهرداری، هلال احمر و …، هزینه های مربوط به دیماند، باسکول، لیفتراک و تخلیه بارگیری به عهده صاحبان کالاها می باشد.

حق توقف

براساس مصوبه یکصد و شصت و پنجمین جلسه شورای عالی هماهنگی ترابری کشور مبنای پرداخت حق توقف وسیله نقلیه باربری توافق طرفین ( شرکت حمل و نقل راننده ) می باشد و شرکت های حمل و نقل داخلی کالا موظفند قبل از حمل کالا وضعیت حق توقف وسیله حمل را طی توافق با راننده در بارنامه معین نمایند، در صورت عدم توافق تعیین میزان حق توقف بر مبنای تعرفه ای خواهد بود که توسط کانون انجمن های صنفی حمل و نقل داخلی کالای کشور بصورت سالانه تعیین و اعلام می گردد.

حق توقف ممکن است پس از صدور حواله بارگیری و یا پس از رسیدن به محل تخلیه بار به رانندگان تعلق گیرد اگر پس از صدور حواله بارگیری به هر دلیلی که راننده در آن مقصر نباشد کامیون بیش از 12 ساعت اولیه حق توقف بارگیری به راننده یا مالک کامیون پرداخت می گردد.

همچنین بخوانید : اسناد اصلی حمل

شرایط عمومی حمل کالا

همچنین پس از رسیدن کامیون به محل تخلیه بار باز هم به هر دلیلی که راننده در آن مقصر  نباشد و کامیون بیش از 12 ساعت برای تخلیه بار معطل شود شرکت حمل و نقل موظف است به ازای هر ساعت مازاد بر 12 ساعت اولیه به راننده یا مالک کامیون در مقصد تخلیه بار حق توقف پرداخت نماید.

نکته

چنانچه کامیون قبل از ساعت 2 بعدازظهر روزهای کاری به محل تخلیه مراجعه نماید ملاک محاسبه حق توقف همان روز می باشد و چنانچه بعد از ساعت 2 بعد از ظهر به محل تخلیه برسد ملاک محاسبه حق توقف، روز کاری بعد می باشد.

مسئولیت متصدی حمل و نقل در مقررات داخلی

 

مقدمه مسئولیت متصدی حمل و نقل

تجارت خارجی و همچنین تجارت، حمل و نقل و توزیع کالا در داخل کشور در جهت تامین مواد اولیه و مواد کالاهای ساخته شده برای مصرف کنندگان، مستلزم نقل و انتقال اقلام متنوع محصولات در حجم بسیار زیادی می باشد و این امر بعهده مسئولیت متصدیان حمل و نقل گذاشته شده است.

تا متصدی حمل و نقل در نهایت دقت و سلامت محصولات و کالاهای بازرگانی توزیع کنندگان و وارد کنندگان کالا و صادرکنندگان آن ها را از مبادی مختلف به مقاصد متعدد حمل نمایند و آنچه که در قانون تجارت و مقررات مختلف حمل و نقل و عرف تجاری آمده است تنظیم کننده روابط بین ارسال کننده و متصدی حمل و نقل و مرسل الیه و گیرندگان کالا می باشد که با تعیین حدود و وظایف و مسئولیت های آنان نظم قانونی به این روابط بخشیده است.

تعریف و مبانی مسئولیت

مسئولیت مدنی عبارت است از الزام و تعهد قانونی شخص بر رفع ضرری که به دیگری وارد کرده است بنابراین در هر موردی که شخص ناچار از جبران خسارت دیگری در مقابل زیان دیده باشد مسئولیت مدنی وجود دارد.

مسئولیت متصدی حمل و نقل
حمل و نقل و توزیع کالا در داخل کشور در جهت تامین مواد اولیه، مستلزم نقل و انتقال محصولات در حجم زیاد می باشد و این امر بعهده مسئولیت متصدیان حمل و نقل است.

علما حقوق مسئولیت مدنی را به دو گروه مهم تقسیم کرده اند : 

  • مسئولیت قراردادی
  • مسئولیت خارج از قرارداد

مسئولیت ناشی از قرارداد

عبارت از مسئولیت شخصی است که بموجب قرارداد حاصل از عقود معین یا غیر معین تعهدی را پذیرفته باشد ولی بعلت عدم انجام تعهد یا تاخیر در انجام تعهد خسارتی به متعهد له وارد کند که در این صورت متعهد مکلف به جبران خسارت وارده می باشد.

مسئولیت خارج از قرارداد

عبارتی از مسئولیتی است که از قرارداد طرفین ناشی نمی شود و لازم نیست که قرارداد یا تعهدی برای به وجود آمدن مسئولیت وجود داشته باشد بلکه هرگاه شخصی به عمد یا به خطا ضرری به دیگری وارد آورد مسئول جبران آن خواهد بود.

مبنا و ماخذ این نوع از مسئولیت تخلف از تکالیف قانونی است که برای همه مردم در جامعه مقرر گردیده است.

برای تحقق مسئولیت قراردادی، وجود قرارداد و تخلف از تعهد و قرارداد و ورود خسارت ضروری است قرارداد باید قانونی باشد و در نتیجه، قرارداد غیر قانونی اثری در تحقق مسئولیت ندارد.

تخلف از قرارداد نیز ممکن است بعلت عدم انجام تعهد و یا تاخیر در اجرای آن باشد. در ورود خسارت نیز باید بین تخلف و خسارت رابطه سببیت وجود داشته باشد.

مهم ترین مبانی مسئولیت در فقه اسلام عبارتند از :

  • قاعده لاضرر
  • قاعده و اتلاف
  • قاعده تسبیت
  • قاعده ضمان غرور
  • قاعده ضمان ید
  • قاعده اقدام
  • قاعده ضمان تعدی و تفریط

قانون مدنی ایران که بیشتر از فقه اسلامی اقتباس شده است در ماده 221 مقرر می دارد :

«اگر کسی تعهد اقدام به امری را بکند… در صورت تخلف مسئول خسارت مقابل است مشروط بر اینکه جبران خسارت تصریح شده یا تعهد عرفا بمنزله تصریح باشد یا بر حسب قانون موجب ضمان باشد».

در سیستم حقوقی کشورهای جهان صنعتی درباره مسئولیت ناشی از قرارداد و الزامات خارج از قرارداد دو نظریه مهم علمی تجلی نموده است که عبارتند از :

  • نظریه تقصیر
  • نظریه خطر

مسئولیت متصدی حمل و نقل در مقررات د

نظریه تقصیر

بموجب این نظریه فاعل هنگامی مسئول خسارت ناشی از عمل خود می باشد که مرتکب تقصیری شده باشد و آن تقصیر هم علت ایجاد خسارت باشد و بعبارت دیگر اگر رفتار عامل موجب ورود زیان توام با خطا و تقصیر باشد به جبران خسارت وارده خواهد بود و الا از جبران خسارت معاف می شود.

برای تشخیص تقصیر باید عملی را که در اثر آن به دیگری خسارت وارد شده است با عمل اشخاص محتاط مقایسه کرد و چنانچه فاعل در انجام عمل خود رعایت احتیاطات لازم را کرده باشد مسئول خسارات وارده به غیر نخواهد بود و بنابراین مدعی خسارت باید ثابت کند که فاعل در عمل خود مرتکب خطا و تقصیر شده است و بر این مبنا تقصیر شرط ایجاد مسئولیت است.

تئوری تقصیر در مواد 1382 و 1383 قانون مدنی فرانسه نیز پذیرفته شده است.

ماده 1382

هرگونه عمل شخصی که موجب زیان دیگری شود در صورتی آن شخص ملزم به جبران خسارت وارده میگردد که ضرر در نتیجه تقصیر وی وارد شده باشد. 

 

ماده 1383

هر کس مسئول جبران زیانی است که بر اثر غفلت یا بی احتیاطی وی به دیگری وارد شده باشد.

نظریه خطر

در اواخر قرن 19 تحت تاثیر ژوسران حقوقدان معروف فرانسوی نظریه خطر یا ریسک به وجود آمد و دایره مسئولیت مدنی را توسعه داد، ملاک عمل در مسئولیت ناشی از خطر رابطه علیتی است که میان فعالیت شخص و خسارت زیان دیده وجود دارد در این فرضیه کسی که فعالیت او زیانی به دیگری رسانیده است مسئولیت دارد و هر کس باید خطرات فعالیت خود را بر عهده بگیرد.

بعبارت دیگر در این نظریه لازم نیست که زیان دیده برای مطالبه ضرر و زیان تقصیر فاعل را ثابت نماید بلکه کافی است که متضرر ثابت نماید که خسارت وارده ناشی از فعل طرف می شود و در نتیجه، تقصیر شرط مسئولیت فاعل محسوب نمی شود و هر کس که به دیگری خسارت وارد نموده است مکلف به جبران آن می باشد.

ماده 378 قانون تجارت

قرارداد حمل و نقل را تابع مقررات وکالت می داند جز در مواردی که استثناء شده باشد مطابق این ماده مسئولیت متصدی حمل و نقل همان مسئولیت امین است و امین هم در صورت تقصیر مسئول است و اثبات این امر نیز با مدعی و شاکی می باشد.

ماده 386 قانون تجارت

ولی مطابق ماده 386 قانون تجارت اگر مال التجاره تلف یا گم شود متصدی حمل و نقل مسئول آن خواهد بود.

مگر آنکه ثابت نماید که تلف یا گم شدن مربوط به جنس خود مال التجاره یا مستند به تقصیر ارسال کننده یا مرسل الیه یا ناشی از تعلیماتی بوده که یکی از آن ها داده اند و یا مربوط به حوادثی بوده که هیچ متصدی مواظبی نمی توانست از آن جلوگیری نماید. قراداد می تواند برای میزان خسارت، مبلغی کمتر یا زیادتر از قیمت کامل مال التجاره تعیین نماید.

همچنین بخوانید : ماده 386 قانون تجارت | مسئولیت متصدی حمل و نقل به جبران خسارت
ماده 386 قانون تجارت
 

ماده 388 قانون تجارت

متصدی حمل و نقل نسبت به حوادثی مسئول است که در مدت حمل و نقل واقع شده، اعم از اینکه خود مباشر بوده و یا دیگری از طرف او مامور این کار بوده است در این ماده متصدی حمل و نقل علاوه بر مسئولیت حوادث در مدت حمل و نقل، مسئول اعمال گماشته  و مامور خود نیز می باشد و در نتیجه متصدی حمل و نقل اعم از اینکه اقدام عمل مامور گماشته عمدی باشد یا سهوی، مسئول اعمال وی نیز در مقابل صاحب کالا یا ارسال کننده آن می باشدو در نهایت پس از پرداخت خسارت صاحب کالا می تواند به نماینده مامور خود مراجعه کند.

همچنین بخوانید : نظر قانون تجارت در حمل و نقل ایران | باب 8 قانون تجارت
قانون تجارت