دسته: حمل و نقل بین المللی

بسته بندی در حمل و نقل | 5 بسته بندی مهم در حمل و نقل

 

بسته بندی در حمل و نقل صرفا برای انجام عملیات حمل و نقل مورد استفاده قرار می گیرد.

جابه جایی و بسته بندی کالا از نقطه ای به نقطه ی دیگر از زمان خلقت انسان های اولیه تا عصر حاضر به دلیل نیاز های بشری وجود داشته است برای اطلاعات بیشتر این مقاله را مطالعه کنید.

بسته بندی کالا

به همین دلیل طراحی این نوع بسته بندی ها عمدتا توسط متصدیان حمل و نقل انجام می شود و عموما ارتباطی به خریدار و فروشنده ندارد. این نوع بسته بندی که به واحد های بار در حمل و نقل نیز مرسوم است عبارت است از :

  • کانتینر ( Container )
  • پالت ( Pallet )
  • قفس ( Crate/Cage )
  • صندوق ( Case )
  • بندل ( Bundle )
  • جامبوبگ ( Jumbo Bag )
  • رول ( Roll )
  • عدل ( Bale )

بسته بندی در حمل و نقل به منظور جلوگیری از تغییرات کمی و کیفی و ضایعات کالا، سرعت بخشیدن به عملیات تخلیه و بارگیری و تسهیل در انبار کردن آن و استفاده از ظرفیت کامل وسایل متعارف حمل و نقل، اعم از انفرادی و ترکیبی با توجه به شرایط مختلف محل تولید یا صدور تا محل تحویل یا ورود انجام می شود و از این رهگذر، هزینه حمل و نقل نیز به حداقل خود می رسد.

هدف اصلی از بسته بندی کالا این است که در فاصله زمانی انبار داری، حمل و نقل و توزیع، صفات و مشخصات مهم کالا حفظ شود و از صدمات و خطرات احتمالی جلوگیری گردد.

جا دارد پیش از بیان مفاهیم بسته بندی، به انواع حمل در همین رابطه اشاره شود. حمل و نقل، قطع نظر از وسیله حمل و قلمرو آن شامل چهار گروه اصلی زیر است :

الف) فله : مانند نفت، گندم و …

ب) عمومی : مانند موارد مربوط به عدل، صندوق، بندل، بشکه و…

پ) کانتینری و پالتیزه (پالت) : شامل تعداد بیشماری کالا

ت) کیسه ای : مانند موارد مربوط به شکر، برنج و…

در بسته بندی در حمل و نقل، مواد مختلفی به کار می رود و این مواد با نوع کالا از نظر کیفی و همچنین خواست تحویل گیرنده یا خریدار کالا و انتخاب وسیله حمل تغییر می کند.

عمده این مواد عبارتند از : فلزات، چوب، گونی، چتایی، کاغذ، پارچه، طناب، ورقهای پلاستیکی و نایلونی، شیشه، پنبه.

برای روشن شدن نقش این مواد، به ذکر مثالی برای کاربرد پاره ای از آن ها می پردازیم. معمولا مواد شیمیایی مایع یا جامد به صورت پودر که خطرناک باشند در بشکه های فلزی بسته بندی می شوند و کالاهای مایع فرار و خطرناک در کیسه های پلاستیکی نگهداری می شوند و کالاهای ارزان قیمت نظیر سیمان در پاکت های کاغذی مختلف قرار می گیرند.

ماشین آلات و قطعات یدکی و یا میوه جات در صندوق های چوبی بسته بندی می شوند و کالاهای نظیر سیب زمینی و پیاز در گونی های پارچه ای جابجا می گردند.

بسته بندی در حمل و نقل

شرایط عمومی بسته بندی در حمل و نقل

  1. نوع بسته بندی باید متناسب با مسیر حمل باشد.
  2. نوع بسته بندی باید متناسب با وسیله حمل باشد.
  3. امکان جابجایی با وسایل مکانیکی وجود داشته باشد.
  4. نوع بسته بندی طوری باشد که در طول مسیر مقاوم و محکم باشد.
  5. بسته بندی باید دارای برچسب علائم اطلاعات و هشداردهنده باشد. ( علائم اطلاعاتی و خبری مانند : فرستنده، گیرنده، مبدا، مقصد و … علائم هشدار دهنده مانند : شکستگی، مرکز ثقل بار، در مقابل رطوبت و یا حرارت و…)
  6. بسته بندی بایستی اقتصادی باشد.

انواع بسته بندی در حمل و نقل

بسته بندی در حمل و نقل یا ساده است یا مضاعف.

مقصود از بسته بندی مضاعف ترکیب بسته نبدی های ساده برای دستیابی به بسته های بزرگتر و طبیعی است که این عمل برای سرعت بخشیدن در تمامی ابعاد حمل و نقل از یکسو کاهش هزینه حمل و نقل از سوی دیگر است.

  • بسته بندی ساده مانند : کیسه، کارتن، عدل، بشکه، صندوق، قفس، بندل
  • بسته بندی مضاعف مانند : پالت و کانتینر

قفس (Crate or Cage)

قفس یا قاب، ساختمانی شبیه پالت دارد با همان انواع و اشکال، تنها در طرفین دارای ستون بوده و در قسمت بالا به وسیله تیرهایی پوشیده می شود.

از نوع واحد بار جهت حمل کالاهایی که دارای بسته بندی ضعیف هستند استفاده می شود. این بسته بندی عبارت است از اسکلت یا پیکره ای که کار آن محافظت از محموله در طول حمل است ولی در شرایط جوی مختلف تاثیری ندارد.

این بسته بندی در حقیقت یک صندوق بزرگ است که کاملا پوشیده نیست. برای تسریع در جابجایی دو قطعه الوار در زیر آن قرار می دهند.

از چوب یا مواد کمی جهت بسته بندی استفاده می شود. برای حمل حیوانات نیز بکار می رود. به طور کلی دو نوع قفس وجود دارد: قفس باز یا اسکلتی و قفس کاملا پوشیده. هر دو نوع قفس بر طبق یک چهارچوب صحیح نیاز به گوشه های سه طرفه و بست های قطری برای محکم کردن قفس دارند. به خاطر داشته باشید برای این قفس ها پوششی در نظر گرفته شده تا از کالا در مقابل عوامل بیرونی محافظت کند.

از قفس باز در جایی می توان استفاده کرد که محموله خراب شدنی نباشد و بسته بندی، تنها برای آسان کردن جابجایی و انبار باشد. این نوع قفس همچنین به عنوان پوشش مجددی برای محکم کردن کارتن های مقوایی یا برای محکم کردن بسته بندی برای جلوگیری از خرد شدن به کار می رود.

بسته بندی در حمل و نقل

جعبه های سیم پیچی شده و قفس ها (Wire-Bound Boxes and Crates)

نوع بسته بندی ها جعبه هایی هستند که در آن ها برای استحکام بیشتر از سیم در لایه رو یا داخلی استفاده می شود.

جعبه های سیم پیچی شده و صندوق ها، برای محصولاتی که تغییرات جزئی فرم کانتینر روی آن ها تاثیر نمی گذارد، استفاده گسترده ای دارند. این جعبه ها، بسته های ایده آلی برای بسته بندی مجدد جعبه های مقوایی ( کارتن های ) ساده یا کرکره ای هستند. اگر جعبه سیم پیچی شده کاملا پر نیست و تغییر فرم های احتمالی می تواند بر محتوای آن اثر بگذارد، توصیه می شود از قالب بندی و بست های داخلی استفاده کنید. سطح جعبه های سیم پیچی شده باید محکم شود تا بتواند در برابر فشارهای احتمالی در هنگام جابجایی مقاومت کند و از آسیب به محتوا جلوگیری شود.

حمل کننده های کالا با کشتی باید از اضافه بار پرهیز کنند و نباید بریا حمل محموله خود از جعبه های بسیار بزرگ استفاده کنند.

جعبه های چندلایه میخ کوب شده ( Cleated Play Wood Boxes )

جعبه های چند لایه میخکوب شده استفاده های بسیاری در تجارت خارجی دارند، به خصوص سبکی و استحکام نسبی آن ها باعث می شود برای حمل هوایی مناسب باشند، گرچه ممکن است حمل کننده های کالا با استفاده از واحدهای دست دوم، اضافه بارگیری، استفاده از صفحه های بلند و غیر مقاوم یا درست نبستن جعبه، از این نوع بسته بندی استفاده نادرست کنند.

صندوق های پایه دار ( Case )

صندوق های پایه ای معمولا برای جابجایی ماشین آلات استفاده می شود و دارای ابعاد بخصوصی نیست و بستگی به نوع محمولا دارد.

طریق ساختن این صندوق ها بدین صورت است که ابتدا کف آن مانند پالت ساخته می شود و محموله روی آن قرار می گیرد و سپس دیوارها و قسمت های بالایی نصب م یگردد. جنس آن چوبی است و برای حمل کالاهایی مانند قطعات یدکی، ماشین آلات، بشکه های پلاستیکی، ابزارآلات و سنگ های با ارزش مانند کاشی استفاده می شود.

بندل ( Bundle )

بندل از روی هم گذاری ورق یا صفحه فلزی یا کاغذ یا مقوا و کشیدن تسمه به دور آن تشکیل می گردد. وزن بندل ها حدود 2 تن است. پایه های متحرکی نیز جهت سهولت در جابجایی، زیر آن قرار می گیرد که آن را پالت مصنوعی نیز می گویند و از لیفتراک و جرثقیل جهت جابجایی بندل استفاده می کنند.

بندل خود نیز یک نوع واحد بار است که معمولا برای به هم بستن تیر آهن، سیم فلزی، ورق آهن به کار می رود و از سیم و بست فلزی نیز جهت مهار کالا استفاده می کنند.

بسته بندی کالا

 

جابه جایی و بسته بندی کالا از نقطه ای به نقطه ی دیگر از زمان خلقت انسان های اولیه تا عصر حاضر به دلیل نیاز های بشری وجود داشته است.

براساس طبقه بندی های مرسوم در جهان توسط سازمان ملل متحد، کالا را می توان به پنج گروه اساسی تقسیم بندی کرد:

  1. کالاهای صنعتی ( ماشین آلات، یخچال، ترانسفورماتور و …)

  2. کالاهای کشاورزی ( گندم، جو، برنج و …)

  3. کالاهای معدنی (ذغال سنگ، آهک، انواع سنگ و…)

  4. کالاهای دامی (گوشت، ماهی و …)

  5. کالاهای نفتی (بنزین، گاز، گازوئیل و …)

کالاها در انواع گوناگون و به اشکال مختلف در جامعه وجود دارد ولی هر یک از آن ها را می توان در یکی از گروه های پنج گانه فوق طبقه بندی نمود.

طبقه بندی و گروه بندی های دیگری نیز از کالاها وجود دارد مانند کالاهای مصرفی و غیر مصرفی که تعاریف خاص خود را در بازرگانی و تجارت دارند.

طبقه بندی کالا در حمل و نقل

از دیدگاه حمل و نقل تقسیم بندی کالاها در سه گروه اساسی انجام می شود که عبارتند از

کالاهایی با بسته‌بندی “packed cargo”

به مجموع کالاهای عمومی که با بسته‌بندی حمل می شوند اطلاق می گردد مانند لوازم خانگی، لوازم یدکی و …

کالاهای بدون بسته بندی “unpacked cargo or loose cargo”

به مجموع کالاهای بدون بسته‌بندی و غیر فله مانند تیر آهن، ماشین آلات، خودرو و …اطلاق می گردد. این نوع از کالاها دارای شکل خاصی نبوده و معمولا همان گونه که تولید می شوند حمل می گردند.

کالاهای فله “bulk cargo”

به مجموع کالاهایی که شکل خاص ندارند و با شکل هر ظرفی که در آن ریخته می شوند، در می آیند، اطلاق می گردد. این نوع از کالا نیز همان طور که تولید می شود حمل می گردد.

کالاهای فله به دو گروه تقسیم می شوند:

  • فله مایع (wet B.C) مانند بنزین و گازوئیل و…
  • فله خشک (dry B.C) مانند سیمان، گندم و…

ضرورت بسته بندی کالا

بسته بندی لازمه عرضه هر کالایی است.

در واقع با یک بسته‌بندی خوب می توان جلب نظر بیشتری از مشتری کرد، در حالی که در کشور ما صنعتگران و کسانی که در امر تولید کالا فعال هستند، به تازگی متوجه این مهم شده اند.

پیش از این بسته‌بندی فقط به برخی از کالا ها محدود می شد در حالی که امروزه همه به دنبال بهترین نوع بسته بندی برای کالاهای خود هستند که میزان نیل به این هدف متناسب با هزینه ای است که صرف آن می شود. به هر حال مهم این است که مصرف کننده حاضر است در قبال جنس بهتر، پول بیشتری بپردازد، به خصوص اگر نوع بسته‌بندی، آن کالا از سایر کالاهای مشابه متمایز کند.

در فرهنگ ما هنوز بسته‌بندی جایگاه لازم خود را پیدا نکرده و نتوانسته تاثیر گذار باشد. در واقع بسیاری از صنعتگران ما بسته بندی، حمل و نقل، محکم بودن در مقابل ضربه و در نهایت شناخت مصرف کننده، مواردی است که باید از سوی کسانی که در امر تولید فعال هستند، مورد توجه قرار گیرد. به همین دلیل لزوم بسته‌بندی برای انواع کالا چه برای مصرف داخلی و چه برای صادرات خارجی لازم و ضروری به نظر می رسد.

بسته بندی کالا

بسته بندی در ایران

بسته‌بندی در ایران خیلی دیر به عنوان یک صنعت شناخته و پذیرفته شد و به همین واسطه، دستگاه های بسته‌بندی نیز خیلی دیر به کشور وارد شد. در وهله اول وقتی صحبت از بسته‌بندی می شود، اولین چیزی که به ذهن می رسد بسته‌بندی کالا با کارتن است در حالی که امروزه در صنایع بسته‌بندی دنیا، تحول و تنوع چشمگیری بوجود آمده است.

بسته بندی دارای موارد مختلفی است و عملا کارکردهای بسیاری را شامل می شود. در سالین دور برای صادرات پارچه از گرانت استفاده می کردند که به تدریج به دلیل افزایش صادرات و همچنین در اثر مراودات و استفاده از اجناس خارجی بسته‌بندی ها شکل مناسب تری پیدا کرد.

توجه داشته باشید وقتی بسته‌بندی از کیفیت مناسبی برخوردار شد به طور قطع در کیفیت و نوع کالا هم تاثیر خواهد داشت.

بسته‌بندی در ایران تا رسیدن به نوع رقابتی، فاصله بسیار دارد. این مسئله سبب شده تا بسته‌بندی با انواع مختلف و کارکردهای آن تعریف شود.

انواع بسته بندی کالا

بسته‌بندی دارای انواع مختلفی است که هر یک به نسبت نوع کالا مورد استفاده قرار می گیرد. از پاک نامه تا کارتن های بزرگ، می توان به عنوان نوعی بسته‌بندی کالا یاد کرد. با پیشرفت های روز افزون علم و فن آوری، در بسته‌بندی هم از نظر کیفیت تحولاتی صورت گرفته است. استفاده از پلاستیک در حال حاضر جزو لاینفک این صنعت به شمار می رود.

البته به اعتقاد برخی، بهترین انتخاب در بسته‌بندی کالا، استفاده از پلاستیک است چون برتری های غیر قابل انکاری نسبت به سایر مواد دارد و توانسته بخشی از بازار رقابتی بسته‌بندی را از آن خود کند اما نوع کالایی که به وسیله پلاستیک بسته‌بندی می شود نیز در این امر بسیار موثر است. در واقع اجناسی که نیازمند جریان هوا هستند، قابلیت اینکه با پلاستیک بسته بندی شوند را ندارند همانند مواد خوراکی.

بسته‌بندی دارای کارکردهای متفاوتی است. هر محصول پس از تولید و بسته بندی به دست مصرف کننده می رسد، یعنی وقتی مصرف کننده یک یخچال خریداری می کند، بسته‌بندی شده است. حتی یک شکلات یا بیسکویت، دارای بسته‌بندی خاص خود است. بسته بندی، نوعی اطمینان حاصل کردن از نو بودن کالاست، اگرچه این مساله عمومیت ندارد و حتی می توان در مغازه هایی هم که کالاها تا زمانی که به دست مصرف کننده برسد چند بار بسته‌بندی می شود و در واقع کارکردهای بسته بندی به چند دسته مواد غذایی، صنعتی و حفاظتی تقسیم بندی می شود.

بسته بندی مواد غذایی

بسته بندی کالا

بسته‌بندی مواد غذایی خود دارای انواع مختلفی است، کارتن، کاغذ، مقوا، جعبه، پلاستیک و … هر یک به نوبه خود در مواد مختلف مورد استفاده قرار می گیرد مثلا یک شکلات ابتدا در لفاف کاغذ پیچیده می شود. بعد یک بسته‌بندی دیگر انتخاب می شود و در مرحله بعد در جعبه هایی به تعداد مختلف بسته‌بندی شده و در نهایت برای حمل و نقل، چند جعبه را در یک کارتن قرار می دهند. مواد غذایی بیش از کالاهای دیگر به بسته‌بندی نیاز دارد. در مواقع نداشتن بسته‌بندی به فاسد شدن و خرابی مواد خوراکی کمک می کند اما این نکته در همه موارد صدق نمی کند مثل انواع نوشابه و یا آب میوه.

طبقه بندی جهانی کالا در صنعت

بسته بندی کالا

بسته بندی در صنعت هم متداول است. انواع لوازم خانگی، لوازم صنعتی، لوازم ساختمانی و حتی دستگاه های صنعتی نیز بسته بندی می شود. باید توجه داشت دستگاه هایی که در چرخه تولید مورد استفاده قرار می گیرند برای بسته بندی به موادی محکم تر نیازمندند تا در حمل و نقل کمترین ضربه به آن ها وارد شود که اغلب در این گونه موارد از کارتن و چوب استفاده می کنند.

بسته بندی کالا و حفاظت

بعد دیگر بسته بندی نوع حفاظتی آن است که سبب می شود کالا در مقابل انواع خطرات محافظت شود. هرچه بسته بندی از جنبه های زیبایی شناسانه بیشتری برخوردار باشد در جذب و جلب مخاطب تاثیر بیشتری دارد.

در بازار رقابتی ابتدا باید شناخت کاملی از مخاطب و مصرف کننده داشت. اینکه مصرف کنندگان از چه نوع کالا و به چه میزان مصرف دارند، مهمترین اطلاعاتی است که تولید کنندگان باید از آن مطلع باشند. اگر به این موضوع آن گونه که شایسته است اهمیت داده شود، می توان در عرصه بازارهای خارجی هم رقابت کرد. اگر بسته بندی ها شکیل و بهداشتی باشد، می توان در همه جای دنیا عرضه گردد.

کامیون، هواپیما، کشتی و خطوط ریلی و جاده ای همه و همه وسایلی هستند که در جهت حمل و نقل کالا مورد استفاده قرار می گیرند. بنابراین با تنوعی که در زمینه حمل کالاها وجود دارد، بسته بندی باید به گونه ای باشد که نوع و کیفیت کالا تغییر نکند.

سامانه حمل و نقل بین المللی

حمل و نقل نقش مهمی در تجارت بین المللی دارند.

حمل و نقل بین المللی به معنای انتقال کالا بین دو کشور است. این دو کشور ممکن است که مرزی زمینی، دریایی یا هوایی داشته باشند.

لازم است شرکت‌ها روش صحیح حمل و نقل را برای اطمینان از کارایی و مقرون به صرفه بودن بسته‌های خود انتخاب کنند.

فعالیت‌های اصلی شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی را می‌توان به دو گروه تقسیم نمود.

فورواردری

حمل کالا از طریق روش زمینی، هوایی، دریایی یا ترکیبی از آن‌ها

سی ام آر

حمل کالا بدون واسطه از کشور مبدا به کشور مقصد به صورت زمینی

بیمه حمل و نقل بین‌ المللی

بیمه حمل و نقل بین‌ المللی، به سه دسته وارداتی، صادراتی، ترانزیت تقسیم می‌شود. این دسته‌بندی بر اساس مبدأ و مقصد کالا می‌باشد.

آینده سازان آسایش فردا با همکاری بیمه رازی دارای اولین سامانه بیمه های حمل و نقل بین المللی در کشور می باشد.

در بخش سی ام آر با ثبت اطلاعت سند حمل سامانه به صورت هوشمند سقف مسئولیت متصدی حمل را با توجه به نرخ ارز سنا محاسبه و در صورت نیاز ارزش مازاد قابل ثبت می باشد.

ثبت ارزش کانتینری به صورت C.O.C و S.O.C، گروپاژ، ترانس شیپمنت و پارت شیپمنت از دیگر مزیت های سامانه آساف می باشد.

در بخش فورواردری با ثبت سند حمل اعم از TBL ,MTBL ,MBL ,FBL و انتخاب ترم حمل دریایی، جاده ای، ریلی و هوایی.

سامانه به صورت هوشمند سقف مسئولیت را با توجه به کنوانسیون مربوطه محاسبه و حق بیمه براساس نرخ ارز سنا اعلام میگردد.

………………………………………………..asaf724.ir………………………………………………..

پایین ترین و رقابتی ترین نرخ حق بیمه کشور مطابق با آخرین تغییرات بین المللی کنوانسیون های مربوطه

………………………………………………..asaf724.ir………………………………………………..

با سابقه ی 30 ساله در عرصه مدیریت حمل و نقل و پشتیبانی 24 ساعته تیم کارشناسی

 

 

اسناد فیاتا چیست؟ | بررسی 4 سند حمل فیاتا

 

یکی از مهم‌ترین دلایل شناخت اسناد فیاتا (FIATA) قابل معامله بودن و غیرقابل معامله بودن آن‌ها در قوانین بین‌ المللی است.

دانستن کاربردهای این اسناد، از ضروریاتی است که خریدار و فروشنده باید نسبت به آن شناخت کافی داشته باشند.

گاهی اوقات، صدور نوع خاصی از اسناد که فقط توسط اسناد فیاتا امکان‌پذیر است، می‌تواند گره کوری را در یک فرآیند تجارت خارجی باز کند.

تاریخچه فیاتا

فورواردرها ( متصدی حمل ) در سال ۱۹۲۶ در اتریش اقدام به تشکیل فدراسیون بین‌ المللی فورواردرها به نام “فیاتا” نمودند و تاکنون از آن تبعیت می‌کنند.

از آن زمان تا به حال اکثر کشورهای عضو، یک و یا دو و یا همه‌ی این اسناد را به‌ کار می‌گیرند.

قوانین و مقررات فیاتا

  • اجازه کنترل نشر و توزیع آن ها منحصر به انجمن‌ های ملی بار فرابری عضو فیاتا داده‌ شده است.
  • مسئولیت چاپ این اسناد به زبان‌های انگلیسی، فرانسه و آلمانی به لحاظ شکل و محتوی طبق نمونه اصلی به عهده انجمن های ملی بار فرابری است.
  • یک شماره‌ سریال فرم الزامی است.
  • قبل از تکثیر فرم، انجمن‌ های عضو باید نمونه چاپی را جهت تائید به دبیر خانه فیاتا ارائه دهند.
  • اسناد توسط انجمن‌های هر کشور عضو، بین اعضا توزیع می‌شود و به‌ منظور نظارت بر صدور آن‌ها، انجمن‌ها آمار مربوط به خود را که از این فرم ها استفاده می‌کنند را ثبت و ضبط می‌کند.
  • حقوق تألیف اسناد FCT و FCR و FWR و FBL منحصراً از آن فیاتاست و شرکت‌ها و مؤسسات منفرداً اجازه تکثیر آن‌ها را ندارند.

اسناد فیاتا

FCR (FIATA Forwarder’s Certificate of Receipt)

اسناد فیاتا

FCR توسط فیاتا برای استفاده بار فرابران بین‌ المللی عضو فیاتا تهیه و معرفی گردید.

سندی است غیرقابل معامله که بیشتر در ترم خرید Ex Works کاربرد دارد و مبین این است که فروشنده کالا را درب کارخانه تحویل فورواردر داده است.

بار فرابر زمانی که کالا را تحویل گرفت با تسلیم کردن FCR به فرستنده، قبول مسئولیت می‌کند.

به دلیل غیر معامله بودن FCR، معمولاً این سند مورد قبول بانک‌ها نمی‌باشد و چون تحویل کالا به گیرنده در مقصد مستلزم ارائه این سند نیست، فقط یک نسخه از آن صادر می‌گردد.

بر اساس قاعده EXW در اینکوترمز، فروشنده وقتی مسئولیت خود را انجام داده است که محموله را بارگیری نشده و بدون انجام تشریفات گمرکی صادرات در اختیار خریدار قرار دهد.

یعنی به‌محض اینکه متصدی حمل تعیین‌شده توسط خریدار محموله را در انبار فروشنده مشاهده نمود و آن را برای بارگیری در اختیار گرفت، فروشنده می‌تواند درخواست دریافت رسیدی رسمی داشته باشد که نشان دهد مسئولیت‌های خود را به‌طور کامل انجام داده است.

از طرفی، بارنامه مدتی بعد از تحویل گرفتن محموله توسط متصدی حمل یا فورواردر، در دفتر کار فورواردر صادر می‌شود و این نیاز فروشنده به دریافت رسیدی رسمی که فوراً حق دریافت آن را دارد، برآورده نمی‌کند.

بدین ترتیب، نماینده متصدی حمل یا فورواردر می‌تواند به‌محض تحویل گرفتن محموله و پس از حصول اطمینان از تعداد بسته‌های دریافتی، رسیدی بر اساس مشاهدات دریافتی خود به فروشنده بدهد. صدور این سند می‌تواند از دعاوی حقوقی که در آینده ممکن است پیش بیاید، جلوگیری می‌کند.

FCT (FIATA Forwarder’s Certificate of Transport)

اسناد فیاتا

با صدور FCT و تسلیم آن به فرستنده، بارفرابر متعهد می‌گردد که کالای مربوطه را به‌ واسطه نماینده‌ای که او منصوب نموده، در مقصد تحویل نماید.

این گواهی اگر به حواله‌ کرد صادر شود قابل معامله و مورد قبول بانک‌ها خواهد بود و تعهد فورواردر مبنی بر در اختیار گذاشتن کالا با ارائه‌ دهنده این گواهی در مقصد خواهد بود.

FCT به هیچ وجه به‌عنوان قرارداد حمل در نظر گرفته نمی‌شود.

تفاوت اصلی FCT با FCR

اگر FCR به حواله‌کرد صادر شود، قابل معامله است و در این صورت توسط بانک‌ها در فرآیند اعتبار اسنادی پذیرفته می‌شود.

FCT اغلب درترم های FCA و EXW مورد استفاده قرار می‌گیرد.

FBL (Fiata Multimodal Transport B/L)

اسناد فیاتا

بارنامه حمل مرکب به‌ عنوان سند مالکیت کالا توسط سازمان فیاتا در اختیار فورواردر های عضو آن سازمان قرار می‌گیرد.
این سند معمولاً جهت حمل ترکیبی استفاده‌ شده و دارای اعتبار بسیار بالای بین‌ المللی بوده و منطبق با شرایط اتاق بازرگانی و قابل‌ قبول کلیه بانک‌ها می‌باشد.

انجمن شرکت‌های حمل‌ و نقل بین‌ المللی ایران وظیفه و مسئولیت تهیه و چاپ این سند را دارد و به‌موجب قراردادهایی که با سازمان‌های فیاتا امضا نموده است مسئولیت حسن استفاده از این سند و حصول اطمینان از وجود پوشش بیمه‌ای هنگام استفاده از آن را پذیرفته است.

FWR (FIATA Warehouse Receipt)

اسناد فیاتا

FWR رسیدی ست غیرقابل معامله و بعنوان رسید انبار فورواردر یا همان متصدی حمل در مقصد تلقی می‌شود.

این رسید به دلیل غیرقابل معامله بودن مورد قبول بانک‌ها نمی‌باشد.

این رسید وقتی توسط فورداورد صادر می‌شود که کالا را در انبار خود برای انبارداری و یا توزیع لجستیکی دریافت کند.

FWR فقط وقتی می تواند قابلیت معامله داشته باشد که روی آن عبارت قابل معامله درج‌شده باشد.

بارنامه چیست؟ | تفاوت 2 بارنامه سراسری و حمل مرکب

 

بارنامه نوعی سند و قرارداد بین فرستنده و حمل کننده کالا است.

دربارنامه تمامی اطلاعات مربوط به کالا مانند وزن، ابعاد، تعداد، فرستنده و … ثبت می‌شود.

طبق این سند، فرد حمل کننده موظف است کالا را صحیح و سالم به مقصد تعیین شده برساند.

از این رو هر گونه خسارت و آسیب‌دیدگی به راحتی قابل جبران و پیگیری خواهد بود.

بارنامه

با توجه به اهمیت این موضوع توصیه می شود مقالات اینکوترمز 2020، گروه E و F، گروه C، گروه D را مطالعه کنید.

اهمیت استفاده از بارنامه

صدور بارنامه در حقیقت تضمینی برای ارسال به موقع و سلامت کالا است.

شرکت‌های حمل و نقل با صادر کردن این اوراق، فرستندگان و گیرندگان را ملزم به رعایت قوانین می‌کنند.

این قوانین در واقع انجام تجارت حمل و نقل بین‌المللی را برای فرستندگان و گیرندگان راحت‌تر می‌کند.

بارنامه حمل مرکب FBL

فیاتا (فدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌های کارگزاران) به منظور یکپارچه و متحدالشکل کردن اسناد مربوط به حمل و نقل، اقداماتی را انجام داده است.

اسناد فیاتا چیست؟ | بررسی 4 سند حمل فیاتا

یکی از مهم‌ترین اسناد در این راستا، بارنامه حمل مرکب نامیده می‌شود.

اوراق حمل مرکب توسط خود کارگزاران صادر می‌شود.

این سند برای حمل با انواع وسایل مانند:کامیون، کشتی، هواپیما و … کاربرد دارد.

این نوع سند اعتبار جهانی دارد و تمامی بانک‌ها موظف به رعایت قوانین آن هستند.

در حقیقت FBL، سند حمل بار خریدار محسوب می‌شود که صحت مندرجات درون آن، تضمینی برای تحویل کالا است.

این سند در بین انواع مختلف بارنامه، معتبرترین اوراق در سطح جهان به حساب می‌آید که با نام اختصاری CT.B/L شناخته می‌شود.

برروی اوراق این بارنامه آرم موارد زیر درج شده است.

  • اتاق بازرگانی بین‌المللی
  • نماد انجمن ملی
  • حروف اختصاری FBL
  • حک واژه Negotiable به معنی قابل معامله بودن

این سند همچنین براساس قوانین ICC و NNCTAD مربوط به اسناد حمل چندوجهی، تدوین و انتشار یافته است.

در ایران این نوع بارنامه توسط شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی صادر می‌شود.
ایران با توجه به قراردادی که با سازمان فیاتا امضا کرده، مسئولیت استفاده درست از این سند و کسب اطمینان از پوشش بیمه‌ای هنگام استفاده از آن را به طور کامل پذیرفته است.

خصوصیات حمل مرکب

بارنامه

  • در این نوع حمل از چند وسیله متفاوت جهت جابه‌جایی کالاها استفاده می‌شود.
  • این بارنامه فقط و فقط توسط کارگزاران مجاز فیاتا صادر خواهد شد.
  • این اوراق قابل معامله و انتقال به غیر هستند.
  • طبق این سند، فورواردر (کارگزار) بعد از صادر کردن سند حمل مرکب، متعهد می‌شود که به نام خود تمام وسایل لازم را جهت حمل از مبدا تا مقصد (تحویل کالا) مطابق با مندرجات اوراق فراهم کند.

تفاوت بارنامه حمل مرکب و بارنامه سراسری

حمل مرکب، همانند حمل سراسری از چند وسیله جهت جابه‌جایی کالا استفاده می‌شود که نفوذ بسیار زیادی در سراسر جهان دارند.

اما این دو سند تفاوت‌هایی باهم دارند که در این بخش به آن‌ها خواهیم پرداخت.

  • حمل سراسری توسط متصدی حمل یا کریر صادر می‌شود.
  • صدور سند حمل مرکب برعهده فورواردر یا همان کارگزار حمل است.
  • در حمل سراسری تمامی مسئولیت‌ها دو طرف حمل برعهده کریر است.
  • در حمل مرکب کارگزار مسئولیت حمل زمینی و دریایی را برعهده دارد.
  • سند حمل مرکب فقط برای اعضای سازمان فیاتا صادر خواهد شد.
  • بارنامه حمل سراسری وابسته به هیچ سازمانی نیست.
  • در حمل سراسری، تحویل کانتینر خالی در مقصد امکان‌پذیر است.
  • در حمل مرکب کانتینر خالی در مبدا تحویل داده می‌شود.
  • حمل مرکب وابسته به حمل سراسری است. به این معنی که بعد از ورود کالا به بندر، کارگزار حمل باید تمامی تسویه حساب‌های خود را انجام داده و از کریر ترخیصیه بگیرد. در غیر این صورت اجازه خروج بار از گمرک داده نمی‌شود.
  • در سراسری یک وجه حمل کالا حتما باید از طریق دریا باشد.
  • در حمل مرکب محدوده فرآیند صدور سند توضیح داده می‌شود.

این سند به دلیل اعتبار بالای جهانی، موقعیت بسیار خوبی را برای تاجرین فراهم کرده است. با بهره‌مندی از این اسناد در حقیقت سلامت کالای خود را تضمین می‌کنید.

برای ثبت بارنامه های آنلاین می توانید از سامانه حمل و نقل بین المللی آینده سازان آسایش فردا استفاده کنید.

گروه D قوانین اینکوترمز 2020

 

قوانین اینکوترمز 2020 به مسائل مرتبط با حمل کالا از فروشنده به خریدار پاسخ می‌دهد.

مسائلی شامل حمل کالاها، ترخیص کالا، واردات و صادرات کالاها، اینکه چه کسی مسئول پرداخت می‌باشد و اینکه ریسک جابجایی و انتقال کالا در مراحل مختلف حمل بر عهده چه کسی می‌باشد.

برای آشنایی با گروه های مختلف اینکوترمز لینک های زیر را بررسی کنید.

قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰

گروه C قوانین اینکوترمز 2020

گروه D

  • تحویل کالا در مقصد

گروه D شامل اصطلاحاتی است که به موجب آن فروشنده مسئول رساندن کالا به نقطه یا محل مورد توافق شده در مقصد است و فروشنده کلیه خطرات و هزینه‌ها را بر عهده می‌گیرد.

Delivered at Place) DAP)

قوانین اینکوترمز 2020

تحویل در محل معین

مسئولیت ها

فروشنده کلیه خطرات و هزینه های مرتبط با ارسال کالا به مقصد را بر عهده دارد.

DAP بدان معنی است که خریدار مسئولیت کلیه هزینه ها و خطرات مرتبط با بارگیری کالا و ترخیص گمرک برای واردات کالا به کشور مقصد مشخص شده را بر عهده دارد.

فروشنده وظیفه بارگیری کالا را نیز بر عهده دارد.

فروشنده کالا های صادراتی را ترخیص می کند و کلیه خطرات و هزینه های مرتبط با تحویل کالا و بارگیری آنها را در ترمینال در بندر یا محل مقصد بر عهده دارد.

خریدار مسئولیت کلیه هزینه ها و خطرات موجود از نقطه تحویل به بعد را بر عهده می گیرد.

شیوه حمل و نقل

این قاعده برای انواع شیوه های حمل و نقل و همچنین در جایی که انواعی از آن به صورت همزمان به کار برده می شوند، استفاده می شود.

محل تحویل

این مورد باید به صورت دقیق توسط طرفین معامله تعیین شود، چرا که مسئولیت و ریسک کالا تا لحظه تحویل بر عهده فروشنده و از آن به بعد بر عهده خریدار است.

تشریفات گمرکی صادرات کالا

مطابق این قاعده فروشنده مسئولیت ترخیص برای صادرات کالا را بر عهده دارد، اما هیچ گونه مسئولیتی در قبال واردات کالا در کشور مقصد ندارد و این وظایف بر عهده خریدار است.

در صورتی که خریدار موفق به انجام مراحل واردات کالا نشود کالا در انبار می ماند و مطابق قرارداد پرداخت ضرر و زیان متحمله بر عهده خریدار می باشد.

Delivered at Place Unloaded) DPU)

قوانین اینکوترمز 2020

تحویل در محل تخلیه شده

این قاعده قبلا به عنوان اصطلاح تحویل در ترمینال (DAT) شناخته شده است، اما در اینکوترمز ۲۰۲۰ به نام (DPU) تغییر نام یافته است.

مسئولیت ها

فروشنده کلیه خطرات و هزینه های مرتبط با تحویل کالا و تخلیه کالا در محل مقصد را بر عهده دارد. مسئولیت کلیه هزینه ها و خطرات موجود از لحظه تخلیه بار در محل مقصد تعیین شده نهایی به بعد بر عهده خریدار خواهد بود.

شیوه حمل و نقل

این قاعده برای انواع حمل و نقل و در جایی که از چند روش حمل و نقل استفاده می شود، کاربرد دارد.

محل تحویل

محل تحویل کالا و مقصد نهایی باید به دقت توسط طرفین معامله تعیین شود، چرا که مسئولیت و‌ ریسک کالا تا پایان تخلیه آن در مقصد نهایی بر عهده فروشنده است و این مورد باید به طور واضح مشخص شود.

تشریفات گمرکی صادرات کالا

مطابق قاعده DPU ترخیص برای صادرات کالا بر عهده فروشنده می باشد و اما هیچ مسئولیتی در قبال واردات کالا در کشور مقصد ندارد.

Delivered Duty Paid) DDP)

قوانین اینکوترمز 2020

تحویل کالا در مقصد با پرداخت عوارض گمرکی واردات

طبق قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ قاعده DDP به این معنی است که فروشنده کلیه خطرات و هزینه های مرتبط با ارسال کالا به محل مقصد تعیین شده را برای بارگیری و ترخیص برای واردات بر عهده دارد.

مسئولیت ها

مطابق این قاعده تمامی مسئولیت ها و ریسک ارسال کالا در محل مقصد تعیین شده توسط دو طرف بر عهده فروشنده است و از آن به بعد ریسک و مسئولیت ها به خریدار منتقل می شود.

شیوه حمل و نقل

این قاعده برای هر نوع شیوه حملی کاربرد دارد و همچنین برای مواردی که به شیوه های مختلف کالا را منتقل می کنند نیز کاربرد دارد.

محل تحویل

با توجه به این نکته که تا زمان ترخیص کالا برای واردات تمامی هزینه ها و مسئولیت ها بر عهده فروشنده است، تعیین دقیق این مورد می تواند از بروز اختلاف و زیان جلوگیری کند.

تشریفات گمرکی صادرات کالا

در این قاعده علاوه بر اینکه فروشنده مسئولیت ترخیص برای صادرات کالا را بر عهده دارد، همچنین مسئولیت پرداخت هزینه گمرکی ترخیص کالا برای واردات در کشور مقصد و ترخیص آن را نیز بر عهده دارد.

بنابراین مطابق این قاعده فروشند بیشترین مسئولیت را بر عهده می گیرد.

 

گروه C قوانین اینکوترمز 2020

 

قوانین اینکوترمز یا اصطلاحات تجاری بین‌المللی (International Commercial Terms) شامل مجموعه‌ی از اصطلاحات است که توسط اتاق بازرگانی بین‌المللی در رابطه با قوانین تجاری بین‌المللی منتشر می‌شود.

اینکوترمز 2020 چیست؟

همانطور که در مقالات قبلی بیان کردیم اینکوترمز دارای چهار گروه است که گروه F و E را در مقاله ی قوانین اینکوترمز گروه E و F توضیح دادیم و امروز به گروه C می پردازیم.

گروه C

  •  فروشنده باید مخارج کرایه را تا مقصد پرداخت نماید.
  • خطر فقدان یا خسارت و هزینه‌های اضافی بر عهده خریدار است.

Cost and Freight) CFR)

قوانین اینکوترمز

 

طبق قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ CFR، به معنای هزینه و کرایه حمل تا مقصد است.

  • هزینه بیمه با خریدار ؛
  • هزینه حمل با فروشنده‌ ؛
  • عقد قرارداد بیمه با خریدار ؛
  • عقد قرارداد حمل با فروشنده است.

مسئولیت ها

فروشنده کالاها را در مقصد تعیین شده بر روی عرشه کشتی تحویل می دهد و هزینه حمل بار را به بندر مقصد بر عهده دارد.

خریدار کلیه خطرات مربوط به کالا را از زمان تحویل کالا روی کشتی در بندر تعیین شده بر عهده می گیرد.

شیوه حمل و نقل

این قاعده تنها برای حمل کالا به صورت دریایی و در آبراه های داخلی کاربرد دارد.

محل تحویل

باید توجه داشته باشید که در CRF دو بندر به عنوان مقصد شناخته می شود، اولی بندری است که در آن کالا تحویل خریدار داده می شود به این ترتیب مسئولیت به خریدار منتقل می شود.

و فروشنده کالا را به بندر دوم تحویل می دهد که به عنوان مقصد اصلی شناخته می شود.

اما فروشنده باید در قرارداد طی کند که نقطه تحویل ریسک بندر اول می باشد.

تشریفات گمرکی صادرات کالا

فروشنده مطابق قاعده CRF باید مراحل صادرات کالا و ترانزیت را بر عهده بگیرد با این حال مسئولیتی در قبال واردات کالا در کشور مقصد ندارد.

Cost Insurance and Freight) CIF)

قوانین اینکوترمز

با توجه به قوانین اینکوترمز CIF به معنای هزینه، بیمه و کرایه حمل تا مقصد است.

مخصوص حمل دریایی می‌باشد.

کالا وقتی از روی نرده کشتی بارگیری می‌شود مسئولیت فروشنده خاتمه میابد.

هزینه حمل و بیمه، عقد قرارداد حمل و بیمه با فروشنده‌است.

مسئولیت ها

فروشنده کالاها در عرشه کشتی بندر تعیین شده تحویل می دهد.

فروشنده هزینه حمل و بیمه را به بندر مقصد را بر عهده دارد.

اما ریسک کالا تنها تا زمانی که فروشنده محموله را در عرشه کشتی تحویل خریدار می دهد، بر عهده فروشنده است.

خریدار مسئولیت کلیه هزینه های مرتبط با بارگیری کالا در بندر مقصد و ترخیص کالاها برای واردات را بر عهده دارد.

شیوه حمل و نقل

این قاعده تنها برای حمل دریایی و آبراه های داخلی کاربرد دارد.

محل تحویل

در قاعده CIF نیز دو بندر اهمیت دارند، در بندر اول که محموله روی کشتی تحویل داده می شود ریسک کالا به خریدار منتقل می شود و اما هزینه های انتقال کالا در بندر دوم توسط فروشنده خاتمه می یابد.

تشریفات گمرکی صادرات کالا

مطابق این قاعده فروشنده مسئولیت ترخیص به جهت صادرات کالا را نیز بر عهده دارد اما در قبال انجام مراحل واردات کالا در کشور مقصد مسئولیتی ندارد.

Carriage Paide TO) CPT)

قوانین اینکوترمز

CPT به معنای تحویل با پرداخت کرایه حمل تا مقصد است.

ریسک و مسئولیت فروشنده زمانی که کالا را تحویل اولین حمل‌کننده می‌دهد خاتمه میابد.

هزینه حمل با فروشنده تا نقطه معین شده در قرارداد و هزینه بیمه و عقد قرارداد بازرسی به عهده خریدار است.

مسئولیت ها

مطابق این قاعده زمانی که فروشنده کالا را به اولین حمل کننده و در محل تعیین شده تحویل می دهد، به ریسک خود خاتمه می دهد.

اما مسئولیت انتقال کالا تا مقصد نهایی اعم از هزینه کرایه را بر عهده دارد ولی مسئولیتی در قبال تهیه بیمه ندارد.

شیوه حمل و نقل

قاعده CPT برای هر نوع شیوه ی حمل و همچنین به صورت مرکبی، کاربرد دارد.

محل تحویل

مطابق این قاعده دو محل تحویل وجود دارد که اولین محل تحویل منجر به خاتمه ریسک فروشنده می شود و دومین محل تحویل به عنوان مقصد نهایی و خاتمه دهنده مسئولیت فروشنده محسوب می شود.

تشریفات گمرکی صادرات کالا

مطابق این قاعده فروشنده باید مراحل ترخیص برای صادرات کالا را انجام دهد اما مسئولیتی در قبال واردات کالا در کشور مبدا ندارد.

Carriage and Insurance Paid to) CIP)

قوانین اینکوترمز

در قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ CIP به معنای تحویل با پرداخت کرایه حمل و بیمه تا مقصد است.

روش حمل مرکب می‌باشد.

ریسک و مسئولیت فروشنده زمانی که کالا را به نقطه توافق شده می‌رساند خاتمه میابد.

هزینه و عقد قرارداد بیمه و حمل با فروشنده‌است.

عقد قرارداد بازرسی با خریدار است.

مسئولیت ها

فروشنده، کالاها را به فرد حامل یا شخصی که توسط خریدار تعیین شده در محل مشخصی تحویل می دهد، و در این مرحله خطر به خریدار منتقل می شود.

فروشنده مسئولیت هزینه های حمل و نقل مرتبط با تحویل کالا و تهیه پوشش بیمه به محل تعیین شده مقصد را بر عهده دارد.

مطابق قاعده CIP، فروشنده اکنون مسئولیت خرید سطح بالاتری از پوشش بیمه را بر عهده دارد.

شیوه حمل و‌نقل

این قاعده برای انواع شیوه های حمل و نقل و همچنین در مواقعی که بیش از یک شیوه حمل به کار می رود، کاربرد دارد.

محل تحویل

مطابق قاعده CIP دو مقصد اهمیت دارند، در مقصد اول با تحویل کالا به خریدار و یا فرد حامل ریسک به خریدار منتقل می شود، ولی فروشنده همچنان مسئولیت تحویل کالا تا مقصد دوم که مقصد نهایی محسوب می شود را بر عهده دارد.

تشریفات گمرکی صادرات کالا

بر اساس این قاعده، فروشنده تنها مسئولیت ترخیص برای صادرات کالا را بر عهده دارد و در زمینه واردات کالا در کشور مقصد مسئولیتی بر عهده ندارد.

قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰

قوانین اینکوترمز گروه E و F

اینکوترمز که در سطح جهانی به رسمیت شناخته شده است، تعهدات خریداران و فروشندگان را روشن می کند و از سردرگمی در قراردادهای بازرگانی بین المللی جلوگیری می کند.

incoterms به چهار گروه D-C-F-E با اصطلاحات وابسته به هر گروه تقسیم شده‌است، که در این بلاگ به تفسیر گروه E و گروه F می پردازیم.

برای اطلاعات بیشتر در زمینه اینکوترمز 2020 مقاله اینکوترمز 2020 چیست؟ را مطالعه کنید.

اینکوترمز 2020 چیست؟

گروه E

  • تحویل کالا در نقطه عزیمت در مبدا

Ex Works) EXW)

قوانین اینکوترمز

در این روش فروشنده، کالا را در محل تولید یا انبار کالا به خریدار تحویل می‌دهد و کلیه هزینه ها، ازجمله بارگیری، حمل و نقل، بیمه، گمرک و ریسک خرابی کالا برعهده خریدار است.

فروشنده در روش EXW تعهدات خود را تا زمان تحویل بار در مبدا انجام می دهد.

خریدار تمام ریسک و هزینه را از زمان دریافت محصولات در مبدا از فروشنده تا زمان تحویل محصولات به مقصد آن، بر عهده دارد.

فروشنده هیچ تعهدی برای بارگیری کالا یا ترخیص آنها برای صادرات کالا ندارد.

مسئولیت ها

طبق قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ ، EXW به این معنی است که فروشنده وقتی کالا در دسترس خریدار قرار می دهد، معمولاً در محل فروشنده، تعهدات خود را انجام داده است.

فروشنده باید کالا ها را بطور مناسب یا مطابق آنچه در توافق بین هر دو طرف تعیین شده است بسته بندی کند.

خریدار وظیفه بارگیری کالاهای موجود و حمل و نقل آن ها و… را برای رسیدن کالا به مقصد نهایی بر عهده دارد.

محل تحویل

طرفین معامله باید در قرارداد، محل دقیق تحویل بار را تعیین کنند، اگر محل با توافق طرفین مشخص نشود ‌ممکن است فروشنده بار را در محلی تحویل دهد که ریسک بالاتری برای خریدار داشته باشد.

ریسک بارگیری توسط فروشنده

از زمانی که بار تحویل خریدار داده می شود، مسئولیت و ریسک بارگیری و تمام مراحلی که در ادامه طی می شود بر عهده خریدار خواهد بود و از فروشنده سلب مسئولیت می شود.

با وجودی که مطابق EXW، کالا در محل انبار و یا تولید تحویل خریدار داده می شود.

فروشنده با امکاناتی که در اختیار دارد بارگیری کالا را انجام می دهد، مسئولیت هر گونه آسیب وارده به کالا و یا از بین رفتن آن بر عهده خود خریدار خواهد بود.

به همین جهت توصیه می شود که دو طرف معامله توافقی برای بر عهده گرفتن ریسک از بین رفتن کالا صورت بگیرد.

در صورتی که تمایلی به بر عهده گرفتن ریسک بارگیری کالا در محل فروشنده نداشته باشید می توانید از قاعده FCA استفاده کنید.

تشریفات گمرکی صادرات کالا

مطابق EXW، کالا در محل انبار فروشنده تحویل خریدار داده می شود و از آن پس فروشنده هیچ مسئولیتی در ادامه مسیر نخواهد داشت.

بنابراین توصیه می شود از این اینکوترمز برای صادرات بین المللی کالا استفاده نکنید و بیشتر برای معاملات محلی و داخلی از آن بهره ببرید.

برای صادرات کالای بین المللی از قاعده FCA استفاده کنید که در آن هزینه و مسئولیت صادرات کالا بر عهده فروشنده است.

گروه F

  • تحویل کالا به خریدار بدون پرداخت کرایه حمل در مبدا

این گروه شامل اصطلاحاتی است که به موجب آن فروشنده، کالا را در محلی که خریدار تعیین کرده تحویل وی می‌دهد.

Free Carrier) FCA)

قوانین اینکوترمز

طبق قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ FCA به معنی تحویل کالا به حمل‌کننده در مبدا است.

با توجه به اینکه محل تحویل کشور فروشنده می باشد، بارگیری با خریدار است و نقطه ریسک محل بارگیری می‌باشد.

هزینه حمل و بیمه با خریدار است.

مسئولیت ها

فروشنده وظیفه تحویل کالا در محل انبار خود یا در یک مکان مشخص را دارد.

بر حسب محلی که برای تحویل کالا در نظر گرفته می شود مسئولیت بارگیری مشخص می شود.  البته که خطر و ریسک بارگیری کالا بر عهده خریدار است.

در نسخه اینکوترمز ۲۰۲۰ قاعده FCA طرفین معامله می توانند موافقت کنند که در صورت نیاز خریدار قبض بارگیری را برای فروشنده صادر کند.

از طرف دیگر، فروشنده و خریدار ممکن است توافق کنند که فروشنده کالا ها را به انباری غیر از انبار فروشنده مانند انبار حمل و نقل کالا یا پایانه حمل و نقل منتقل کند.

انتقال خطر یا مسئولیت انتقال کالا ها از فروشنده به خریدار هنگام تحویل کالا در محل نامگذاری شده می باشد.

در این حالت، خریدار وظیفه بارگیری کالا را بر عهده دارد.

در هر دو مورد، فروشنده باید کالاها را بطور مناسب یا مطابق آنچه در توافق بین دو طرف مشخص شده است، بسته بندی کند.

علاوه بر این، فروشنده مسئولیت ترخیص صادرات کالا را نیز بر عهده دارد.

شیوه حمل و نقل

FCA می تواند برای هر نوع شیوه حمل و نقل از طریق هوایی، کامیون، راه آهن، کشتی یا به کمک چند حالت استفاده شود.

محل تحویل

محل تحویل کالا از فروشنده به خریدار در یک قرارداد فروش مطابق با قاعده FCA می تواند در هر محلی اعم از انبار فروشنده و یا جایی غیر از آن باشد.

تشریفات گمرکی صادرات کالا

مطابق FCA، فروشنده مسئولیت انجام مراحل صادرات کالا را بر عهده دارد، اما در عین حال مسئولیتی در زمینه پرداخت هزینه های صادرات و واردات کالا در کشور مقصد ندارد.

Free Alongside Ship) FAS)

قوانین اینکوترمز

تحویل کالا در کنار کشتی در مبدا

محل خاتمه ریسک فروشنده کنار کشتی در بندر است. هزینه حمل و بیمه و عقد قرارداد حمل و بازرسی با خریدار است.

مسئولیت ها

مطابق قوانین FAS، فروشنده وقتی کالا را در کنار کشتی در بندر تعیین شده به خریدار تحویل می دهد تعهد خود را انجام داده است.

خریدار وظیفه بارگیری کالا های موجود و حمل و نقل آن ها و سایر موارد لازم برای رسیدن کالا به مقصد نهایی را بر عهده دارد.

شیوه حمل و نقل

این قاعده تنها مختص حمل دریایی و آبراه های داخل کشور، زمانی که طرفین قصد تحویل کالا را در کنار کشتی داشته باشند به کار می رود.

محل تحویل

طرفین باید محل دقیق تحویل کالا را در بندر تعیین شده را مشخص کنند به این جهت که تا آن لحظه هزینه های حمل با فروشنده خواهد بود.

تشریفات گمرکی صادرات کالا

در این قاعده ترخیص کالا و مراحل صادرات کالا بر عهده فروشنده است، با این وجود فروشنده مسئولیتی در قبال واردات و ترخیص کالا در کشور مقصد و هزینه های آن نخواهد داشت.

Free On Board) FOB)

قوانین اینکوترمز

تحویل کالا در عرشه کشتی در مبدا

فروشنده وقتی کالا را از روی نرده کشتی عبور داد ریسک خود را خاتمه داده‌است.

هزینه حمل و بیمه و عقد قرارداد حمل از بندر تحویل و بازرسی با خریدار است.

مسئولیت ها

فروشنده هنگامی که در عرشه کشتی در بندر تعیین شده محموله را تحویل می دهد، به ریسک خود خاتمه می دهد.

خریدار کلیه خطرات و هزینه کالاها را از این لحظه به بعد بر عهده می گیرد.

شیوه حمل و نقل

این قاعده تنها مختص حمل دریایی و آبراه های داخل کشور، زمانی که طرفین قصد تحویل کالا را در عرشه کشتی داشته باشند به کار می رود.

محل تحویل

مطابق این قاعده تحویل کالا در عرشه کشتی در بندر تعیین شده توسط طرفین معامله صورت می گیرد.

تشریفات گمرکی صادرات کالا

مطابق قاعده FOB فروشنده مسئولیت انجام مراحل صادرات کالا و ترخیص آن را بر عهده دارد اما در عین حال در برابر واردات کالا در کشور مقصد هیچ گونه مسئولیتی ندارد.

اینکوترمز 2020 چیست؟

اینکوترمز چیست؟

از ابتدا در حمل و نقل های بین المللی، اختلاف در شیوه های تجارت و تفسیر حقوقی بین تاجران کشورهای مختلف وجود داشت.

به خاطر جلوگیری از هر گونه سوء تفاهم و اختلافی در حمل و نقل بین المللی نیاز به مجموعه مشترک قوانین دارد.

از این رو قوانین مشترکی باید توسط طرفین یک معامله رعایت شوند.

برای تسهیل تجارت بین المللی، اتاق بازرگانی بین المللی International Chamber of Commerce ( ICC ) مجموعه ای از اصطلاحات اینکوترمز را منتشر کرد، که به طور رسمی با اصطلاحات بین المللی بازرگانی شناخته می شود.

Incoterms® 2020

طرفین درگیر در تجارت داخلی و بین المللی معمولاً از این اصطلاحات برای کمک به درک یکدیگر و تبیین دقیق شرایط تجاری خود استفاده می کنند.

اینکوترمز که در سطح جهانی به رسمیت شناخته شده است، تعهدات خریداران و فروشندگان را روشن می کند و از سردرگمی در قراردادهای بازرگانی بین المللی جلوگیری می کند.

امروزه اینکوترمز در بستر جدید تجارت الکترونیک ICC در دو قالب چاپی و دیجیتالی در دسترس است.

همچنین برای دسترسی آسان‌تر به این قوانین، نسخه‌های جدید آن به 29 زبان ترجمه شده اند که زبان فارسی نیز از این قضیه مستثنی نیست.

تفاوت اصلی بین اینکوترمز ۲۰۲۰ و اینکوترمز ۲۰۱۰

۱. اصطلاح تحویل در ترمینال ( DAT ) به تحویل در محل تخلیه شده ( DPU ) تغییر کرده است.

این تغییر نام حاکی از این واقعیت است که تحویل می تواند در هر مکانی اتفاق بیفتد، و دیگر ضرورتی برای تحویل بار فقط در یک ” ترمینال ” حمل و نقل نیست و کالا در مقصد مورد نظر می تواند تخلیه شود.

۲. بیمه حمل و نقل: برای قانون CIP ( حمل و بیمه پرداخت می شود )، سطح پوشش مورد نیاز کلاس ( A ) در نظر گرفته شده است، که سطح پوشش بالاتری از سطح پوشش بیمه کلاس ( C ) در اینکوترمز ۲۰۱۰ است.

برای قانون CIF ، تغییری صورت نگرفته است و در سطح پوشش بیمه کلاس ( C ) باقی مانده است.

۳. اینکوترمز ۲۰۲۰ تلاش می کند تا بر اساس FCA در رابطه با صدور بارنامه با درج عبارت On Board به فروشنده کمک کند. طرفین معامله می توانند موافقت کنند که در صورت نیاز خریدار قبض بارگیری را برای فروشنده صادر کند.

۴. قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ اکنون وضعیتی را پوشش می دهد که خریدار یا فروشنده، کالا را بدون استفاده از خدمات شخص ثالث با استفاده از وسایل نقلیه خود حمل کند.

قوانین incoterms ۲۰۲۰ چه مواردی را روشن می کند؟

اینکوترمز

  • ریسک

اینکوترمز مشخص می کند که چه زمانی محموله از فروشنده به خریدار منتقل شود.

  • هزینه ها

اینکوترمز مشخص می کند چه کسی مسئولیت پرداخت کدام هزینه ها را برعهده دارد.

  • مسئولیت ها

قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ همچنین مشخص می کند که چه مسئولیت هایی بر عهده کدام یک از طرفین معامله است.

همچنین تعیین می کند مسئولیت هایی همچون اقدام برای بیمه، اخذ پروانه صادرات، واردات، حمل و نقل و لجستیک بر عهده کدام یک از طرفین معامله است.

اینکوترمز ۲۰۲۰ به مسائل مرتبط با حمل کالا از فروشنده به خریدار  همچون مسائل زیر پاسخ می‌دهد.

  • حمل کالا ها
  • ترخیص کالا
  • واردات و صادرات کالا ها
  • چه کسی مسئول پرداخت می‌باشد
  •  ریسک جابجایی و انتقال کالا در مراحل مختلف حمل بر عهده چه کسی می‌باشد

اصطلاحات مختلف اینکوترمز 2020 معمولاً با ذکر مکان‌های جغرافیایی مورد استفاده قرار می‌گیرد نه عناوین مرتبط با جابجایی.

incoterms به چهار گروه D-C-F-E با اصطلاحات وابسته به هر گروه تقسیم شده‌است که شامل ۱۱ اصطلاح اصلی و تعدادی اصطلاح ثانویه است که به خریداران و فروشندگان کمک می کند تا مفاد یک قرارداد را به شکلی واضح تر مطرح کنند.

بنابراین، خطر تفسیر نادرست مفاد قرارداد به حداقل می رسد.

هر یک از ۱۱ اصطلاح قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ بر اساس شیوه حمل و نقل در مقاله های بعدی توضیح خواهیم داد برای اطلاعات بیشتر با آینده سازان آسایش فردا همراه باشید.